دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 0
نویسندگان: Marian Filar. Charles Patterson
سری:
ISBN (شابک) : 1578064198, 9781578064199
ناشر: University Press of Mississippi
سال نشر: 2002
تعداد صفحات: 254
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 10 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب From Buchenwald to Carnegie Hall به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب از بوخن والد گرفته تا سالن کارنگی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
قبل از اینکه نازی ها اعضای خانواده فیلار را به تربلینکا بفرستند، این آخرین کلماتی بود که مادر ماریان فیلار به او گفت: "به تو برکت می دهم. تو از این وحشت جان سالم به در خواهی برد. تو پیانیست بزرگی می شوی، و من من به شما بسیار افتخار خواهم کرد.»
فیلار در سال 1917 در یک خانواده یهودی موزیکال در ورشو به دنیا آمد و از چهار سالگی شروع به نواختن پیانو کرد. او اولین کنسرت عمومی خود را در شش سالگی اجرا کرد. در دوازده سالگی با ارکستر فیلارمونیک ورشو نوازندگی کرد و نزد پیانیست و معلم بزرگ لهستانی زبیگنیو درژویتسکی در کنسرواتوار دولتی موسیقی ادامه داد.
پس از تهاجم آلمان، فیلار به لمبرگ (لووف) گریخت، جایی که تحصیلات موسیقی خود را تا سال 1941 ادامه داد، زمانی که به خانواده خود در گتوی ورشو بازگشت. نازی ها والدین، یک خواهر و یک برادر او را کشتند، اما او و برادرش جوئل به عنوان کارگر در راه آهن آلمان زنده ماندند. پس از شرکت در قیام گتوی ورشو، ماریان و جوئل دستگیر و به اردوگاههای کار اجباری مایدانک، بوخنوالد و دیگر اردوگاهها فرستاده شدند. پس از آزادی، فیلار توانست با مطالعه نزد پیانیست مشهور آلمانی، والتر گیسکینگ، کار خود را از سر بگیرد. در سال 1950 به ایالات متحده مهاجرت کرد و اندکی بعد با یوجین اورماندی و ارکستر فیلادلفیا کنسرت اجرا کرد. او اولین حضور خود را در سالن کارنگی در روز سال نو 1952 انجام داد. او رئیس بخش پیانو در مدرسه موسیقی Settlement در فیلادلفیا و سپس استاد موسیقی در دانشگاه تمپل شد، در حالی که به اجرا در اروپا، آمریکای جنوبی، اسرائیل و اسرائیل ادامه داد. ایالات متحده.
فیلار داستان خود را با رهایی به پایان نمی رساند، بلکه با برآورده شدن نعمت مادرش به پایان می رسد. بدون کینه یا تلخی، خاطرات او به دور کامل میآید و به جایی ختم میشود که آغاز شد - در ورشو. در سال 1992 فیلار به لهستان سفر کرد تا از مدرسه ای که زمانی Umschlagplatz بود، بازدید کند، مکانی که یهودیان از آنجا به تربلینکا فرستاده شده بودند و در آنجا با مادری که او را برکت داده بود خداحافظی کرد.
ماریان فیلار، پیانیست کنسرت تحسین شده بین المللی و استاد بازنشسته دانشگاه تمپل، در سراسر جهان و با ارکستر فیلادلفیا، ارکستر سمفونیک شیکاگو، ارکستر سمفونیک ملی و بسیاری دیگر اجرا داشته است. او در پنسیلوانیا زندگی می کند.
چارلز پترسون نویسنده یهود ستیزی: جاده هولوکاست و فراتر از آن، ماریان اندرسون و تربلینکای ابدی: رفتار ما با حیوانات است. و هولوکاست.
Before the Nazis sent members of the Filar family to Treblinka, these were the last words Marian Filar's mother said to him: "I bless you. You'll survive this horror. You'll become a great pianist, and I'll be very proud of you."
Born in 1917 into a musical Jewish family in Warsaw, Filar began playing the piano when he was four. He performed his first public concert at the age of six. At twelve he played with the Warsaw Philharmonic Orchestra and went on to study with the great Polish pianist and teacher Zbigniew Drzewiecki at the State Conservatory of Music.
After the German invasion, Filar fled to Lemberg (Lvov), where he continued his music studies until 1941, when he returned to his family in the Warsaw Ghetto. The Nazis killed his parents, a sister, and a brother, but he and his brother Joel survived as workers on the German railroad. After taking part in the Warsaw Ghetto uprising, Marian and Joel were captured and sent to Majdanek, Buchenwald, and other concentration camps. After liberation Filar was able to resume his career by studying with the renowned German pianist Walter Gieseking. In 1950 he immigrated to the United States and soon after was performing concerts with Eugene Ormandy and the Philadelphia Orchestra. He made his Carnegie Hall debut on New Year's Day, 1952. He became head of the piano department at the Settlement Music School in Philadelphia and later a professor of music at Temple University, while continuing to perform in Europe, South America, Israel, and the United States.
Filar does not end his story with liberation but with the fulfillment of his mother's blessing. Without rancor or bitterness, his memoir comes full circle, ending where it began--in Warsaw. In 1992 Filar traveled to Poland to visit the school next to what had once been the Umschlagplatz, the place from which Jews had been sent to Treblinka and where he said farewell to the mother who blessed him.
Marian Filar, an internationally acclaimed concert pianist and retired professor at Temple University, has performed throughout the world and with the Philadelphia Orchestra, the Chicago Symphony Orchestra, the National Symphony Orchestra, and many others. He lives in Pennsylvania.
Charles Patterson is the author of Anti-Semitism: The Road to the Holocaust and Beyond, Marian Anderson, and The Eternal Treblinka: Our Treatment of Animals and the Holocaust.