French Theatre Today: The View from New York, Paris, and Avignon

 در سال 2005، ادوارد ترک، منتقد ادبی و فیلم، خود را در جشنواره ACT FRENCH شهر نیویورک غرق کرد، تلاشی جسورانه برای تقویت ارتباط آمریکا با صحنه معاصر فرانسه. این دوره سرگیجه‌آور تصادفی در جنبه‌های متعدد تئاتر کنونی فرانسه راه را برای شش ماه تئاتر در پاریس و اقامت یک ماهه در جشنواره آوینیون 2006 هموار کرد. او در تئاتر امروز فرانسه مشارکت یک ساله خود را با این موضوع غنی به مروری در دسترس، هوشمند و جامع از تئاتر معاصر فرانسه تبدیل می کند. او با قرار دادن بسیاری از نزدیک به 150 قطعه صحنه ای که او در زمینه ها و چارچوب های زمانی که در طول چند سال به عقب و جلو کشیده می شوند، نشان می دهد که تئاتر فرانسه در دهه اول قرن بیست و یکم بسیار حیاتی است و به نوآوری و نگرانی گرایش دارد. برای مخاطبانش، و به همان اندازه که به سنت ملی احترام می‌گذارد، در معرض نفوذ بین‌المللی است.

 

تئاتر فرانسوی امروز ترکیبی بی‌نظیر از تحلیل انتقادی را ارائه می‌کند. توصیف پر جنب و جوش، ملاحظات نظری با اظهارات بازتابی توسط خود تئاترسازان، و مسائل مربوط به سیاست فرهنگی فعلی فرانسه و آمریکا. در قسمت اول، «نیویورک»، تورک نماهای نزدیکی از آثار تئاتر فرانسوی ارائه می دهد که در جشنواره ACT FRENCH به دلیل جذابیت مفروضشان برای تماشاگران و منتقدان آمریکایی به نمایش گذاشته شده اند. قسمت دوم، «پاریس»، طیف وسیع تری از قطعات تئاتر فرانسوی را در حالی که در خاک خودشان بازی می کنند به تصویر می کشد. در بخش سوم، «آوینیون»، ترک موضوع را در زمینه‌ای روان‌تر به تصویر می‌کشد که جالب‌تر از همه، هم فرانسوی و هم بین‌المللی است. فصل‌های پاریس و آوینیون حاوی اطلاعات زمینه‌ای و زمینه‌ای ارزشمند و کاملاً آگاهانه و همچنین توصیفی از محیط‌های جشنواره آوینیون و محله‌های مختلف پاریس است که او در آن اجراها حضور داشته است، اطلاعاتی که خوانندگان نمی‌توانند به راحتی آن‌ها را در جای دیگر بیابند. در نهایت، با روحیه فراگیری که مشخصه بسیاری از تئاترهای جدید فرانسوی است و برای ارائه گزارشی نماینده از تجربیات خود به عنوان یک تماشاگر، ترک بررسی خود را با مشاهداتی از صحنه پر جنب و جوش اپرای پاریس و سرگرمی‌های سیرک فرانسوی، چه سنتی و چه سنتی، تکمیل می‌کند. به تازگی تصور شده است.

 

ترک با ارزیابی‌های زیرکانه‌اش از تئاتر معاصر فرانسه، هیجان و علاقه‌ای را به موضوع خود منتقل می‌کند که قرار است پاسخ‌های مشابهی را در خوانندگانش برانگیزد. طراوت و گشاده رویی کتاب او به علاقه مندان تئاتر که کنجکاو در مورد جنبه ای از فرهنگ فرانسه هستند که در این کشور به اندازه کافی شناخته شده نیست، محققان کهنه کار و دانشجویان تئاتر معاصر جهان، و آن دسته از متخصصان تئاتر آمریکایی که دارای قدرت نهایی و اقبال خوبی برای تعیین هستند پاداش خواهد داد. کدام آثار فرانسوی جدید در این سواحل به دست مخاطبان خواهند رسید.

 In 2005 literary and film critic Edward Turk immersed himself in New York City’s ACT FRENCH festival, a bold effort to enhance American contact with the contemporary French stage. This dizzying crash course on numerous aspects of current French theatre paved the way for six months of theatregoing in Paris and a month’s sojourn at the 2006 Avignon Festival. In French Theatre Today he turns his yearlong involvement with this rich topic into an accessible, intelligent, and comprehensive overview of contemporary French theatre. Situating many of the nearly 150 stage pieces he attended within contexts and timeframes that stretch backward and forward over a number of years, he reveals French theatre during the first decade of the twenty-first century to be remarkably vital, inclined toward both innovation and concern for its audience, and as open to international influence as it is respectful of national tradition.

 

French Theatre Today provides a seamless mix of critical analysis with lively description, theoretical considerations with reflexive remarks by the theatremakers themselves, and matters of current French and American cultural politics. In the first part, “New York,” Turk offers close-ups of French theatre works singled out during the ACT FRENCH festival for their presumed attractiveness to American audiences and critics. The second part, “Paris,” depicts a more expansive range of French theatre pieces as they play out on their own soil. In the third part, “Avignon,” Turk captures the subject within a more fluid context that is, most interestingly, both eminently French and resolutely international. The Paris and Avignon chapters contain valuable and well-informed contextual and background information as well as descriptions of the milieus of the Avignon Festival and the various neighborhoods in Paris where he attended performances, information that readers cannot find easily elsewhere. Finally, in the spirit of inclusiveness that characterizes so much new French theatre and to give a representative account of his own experiences as a spectator, Turk rounds out his survey with observations on Paris’s lively opera scene and France’s wealth of circus entertainments, both traditional and newly envisioned.

 

With  his shrewd assessments of contemporary French theatre, Turk conveys an excitement and an affection for his topic destined to arouse similar responses in his readers. His book’s freshness and openness will reward theatre enthusiasts who are curious about an aspect of French culture that is inadequately known in this country, veteran scholars and students of contemporary world theatre, and those American theatre professionals who have the ultimate authority and good fortune to determine which new French works will reach audiences on these shores.