دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: قانون ویرایش: نویسندگان: Ronald Dworkin سری: ISBN (شابک) : 0674319281, 9780674319271 ناشر: سال نشر: 1997 تعداد صفحات: 438 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 15 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Freedom's Law: The Moral Reading of the American Constitution به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب قانون آزادی: قرائت اخلاقی قانون اساسی آمریکا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
رونالد دورکین استدلال می کند که آمریکایی ها به طور سیستماتیک در مورد اینکه قانون اساسی آنها چیست و قضات چگونه تصمیم می گیرند که چه معنایی دارد، گمراه شده اند. او میگوید که قانون اساسی حقوق فردی را با عبارات بسیار انتزاعی اعطا میکند. متمم اول، تصویب قوانینی را که "آزادی بیان" را کوتاه می کنند، ممنوع می کند. متمم پنجم بر "روند قانونی" اصرار دارد. و اصلاحیه چهاردهم خواستار "حمایت برابر قوانین" برای همه افراد است. وقتی این زبان انتزاعی در مورد مناقشات سیاسی که بین آمریکاییها تفرقه میاندازد - به عنوان مثال در مورد کنش مثبت و عدالت نژادی، سقط جنین، اتانازی، مجازات اعدام، سانسور، پورنوگرافی، و همجنسگرایی به کار میرود، چه معنایی دارد؟ قضات و در نهایت قضات دیوان عالی باید برای همه تصمیم بگیرند و این به آنها قدرت زیادی می دهد. چگونه باید تصمیم بگیرند؟ دورکین از پاسخ خاصی به این سوال دفاع می کند که آن را قرائت اخلاقی قانون اساسی می نامد. او استدلال می کند که منشور حقوق باید به عنوان تعیین اصول اخلاقی کلی در مورد آزادی، برابری و کرامت درک شود، و شهروندان خصوصی، وکلا، و در نهایت قضات باید با طرح و تلاش برای پاسخگویی به سؤالات اخلاقی دقیق تر، این اصول کلی را تفسیر و اعمال کنند. . آیا آزادی انتخاب سقط جنین واقعاً یک حق اخلاقی اساسی است و مثلاً محدود کردن این حق یک بی عدالتی عمیق است؟ چرا؟ دورکین در بحثهای مفصل درباره مسائل فردی قانون اساسی که بخش عمدهای از کتاب را تشکیل میدهد، نشان میدهد که قضات ما با طرح و پاسخ دادن به چنین سؤالات اخلاقی ملموس، در مورد پروندههای سخت قانون اساسی تصمیم میگیرند. در واقع او نشان می دهد که این تنها راهی است که آنها می توانند در این مورد تصمیم بگیرند. اما اکثر قضات - و بیشتر سیاستمداران و اکثر اساتید حقوق - خلاف این را وانمود می کنند. آنها می گویند که قضات هرگز نباید مسائل مربوط به قانون اساسی را به عنوان مسائل اخلاقی تلقی کنند، زیرا این امر غیردموکراتیک خواهد بود - به این معنی است که قضات عقاید اخلاقی خود را به جای اعضای کنگره و قانونگذاران ایالتی که توسط مردم انتخاب شده بودند، جایگزین می کنند. بنابراین آنها اصرار دارند که قضات می توانند و باید به روشی مکانیکی تر تصمیم بگیرند که مستلزم هیچ قضاوت اخلاقی تازه ای از سوی آنها نباشد. دورکین نشان می دهد که نتیجه، سردرگمی بزرگ قانون اساسی بوده است. آیا اصل اصلی این سردرگمی واقعاً صحیح است؟ آیا قرائت اخلاقی - تنها قرائت قانون اساسی آمریکا که منطقی است - واقعا غیر دموکراتیک است؟ دورکین در بحثهای روشن و روحی، هم در مورد پروندههای بزرگ قانون اساسی سالهای اخیر و هم در مورد اصول کلی قانون اساسی، برعکس استدلال میکند که نسخه کاملاً آمریکایی دولت تحت اصل، بر اساس خوانش اخلاقی قانون اساسی، در واقع است. بهترین گزارش از اینکه دموکراسی واقعا چیست.
Ronald Dworkin argues that Americans have been systematically misled about what their Constitution is, and how judges decide what it means. The Constitution, he observes, grants individual rights in extremely abstract terms. The First Amendment prohibits the passing of laws that "abridge the freedom of speech"; the Fifth Amendment insists on "due process of law"; and the Fourteenth Amendment demands "equal protection of the laws" for all persons. What does that abstract language mean when it is applied to the political controversies that divide Americans--about affirmative action and racial justice, abortion, euthanasia, capital punishment, censorship, pornography, and homosexuality, for example? Judges, and ultimately the justices of the Supreme Court, must decide for everyone, and that gives them great power. How should they decide? Dworkin defends a particular answer to that question, which he calls the moral reading of the Constitution. He argues that the Bill of Rights must be understood as setting out general moral principles about liberty and equality and dignity, and that private citizens, lawyers, and finally judges must interpret and apply those general principles by posing and trying to answer more concrete moral questions. Is freedom to choose abortion really a basic moral right and would curtailing that right be a deep injustice, for example? Why? In the detailed discussions of individual constitutional issues that form the bulk of the book, Dworkin shows that our judges do decide hard constitutional cases by posing and answering such concrete moral questions. Indeed he shows that that is the only way they can decide those cases. But most judges--and most politicians and most law professors--pretend otherwise. They say that judges must never treat constitutional issues as moral issues because that would be undemocratic--it would mean that judges were substituting their own moral convictions for those of Congressmen and state legislators who had been elected by the people. So they insist that judges can, and should, decide in some more mechanical way which involves no fresh moral judgment on their part. The result, Dworkin shows, has been great constitutional confusion. Is the premise at the core of this confusion really sound? Is the moral reading--the only reading of the American Constitution that makes sense--really undemocratic? In spirited and illuminating discussions both of the great constitutional cases of recent years, and of general constitutional principles, Dworkin argues, to the contrary, that the distinctly American version of government under principle, based on the moral reading of the Constitution, is in fact the best account of what democracy really is.