دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Michael F. Leruth
سری: Leonardo
ISBN (شابک) : 0262036495, 9780262036498
ناشر: MIT Press
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 259
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 7 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Fred Forest’s Utopia: Media Art and Activism به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آرمان شهر فرد فارست: هنر و کنشگری رسانه ای نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
"مشهورترین هنرمند ناشناخته فرانسه"، تحریک کننده رسانه های نوآور، فرد فارست، پیشرو ادواردو کاک، جودی، مردان بله، آر تی مارک، و دختران چریکی. فرد فارست، هنرمند نوآور رسانه ای فرانسوی و شوخی-محرک، اولین بار در سال 1972 زمانی که فضای خالی کوچکی را در لوموند وارد کرد، آن را 150 سانتی متر مربع روزنامه (150 سانتی متر مربع از مجله کاغذی) نامید، به شهرت رسید و از خوانندگان دعوت کرد که این فضا را با آن پر کنند. کار خود را انجام دهند و تلاش های خود را برای او پست کنند. در سال 1977، او با عرضه اولین قطعه از "مترمربع هنری" ثبت رسمی زمین روستایی توسعه نیافته برای فروش در یک حراج آثار هنری، گمانه زنی ها را در بازارهای هنری و املاک و مستغلات به طعنه برد. اگرچه توسط نظریه پردازان برجسته رسانه تحسین شده است - ویلم فلوسر از فارست به عنوان "هنرمندی که در رسانه ها سوراخ می کند" تمجید کرد، اما کار فارست عمدتاً توسط مقامات قانون ساز نادیده گرفته شده است. فارست خود را «مشهورترین هنرمند ناشناخته فرانسه» مینامد. در این کتاب، مایکل لروث اولین نگاهی به طول کتاب از این هنرمند نمادین شکن را ارائه میکند و به بررسی آثار فارست از دهه 1960 تا کنون میپردازد. لروث نشان میدهد که فارست پلتفرمهای جایگزین (روزنامهها، سرمایهگذاریهای تجاری ساختگی، مداخلات اجتماعی تعاملی مبتنی بر ویدئو، هکها و ترکیبهای رسانهای و اخیراً اینترنت) را انتخاب میکند که خارج از حوزههای انحصاری دنیای هنر هستند. فارست که منتقد سرسخت نهاد هنر معاصر فرانسه بود، در سال 1994 از مرکز پمپیدو به دلیل شیوههای خرید غیرشفاف آن شکایت کرد. پس از کمک های اساسی به هنر جامعه شناختی در دهه 1970 و زیبایی شناسی ارتباطات در دهه 1980، جنگل پیشگام اینترنت را راه دیگری برای هنرمندان برای دور زدن تأسیسات هنری در دهه 1990 دید. لروث با این استدلال که کیفیت آرمانشهری قوی در کار فارست وجود دارد، این آرمانشهری را نه سادهلوحانه یا متعارف، بلکه بهعنوان یک آرمانشهری معکوس میبیند: جنگل به جای تصور یک ایدهآل غیرممکن، شبه آرمانشهر واقعیت روزمره ما را مورد بازبینی و بررسی قرار میدهد. رابط، آستانه نمادینی است که باید با ذهن باز از آن عبور کرد.
"France's most famous unknown artist," the innovative media provocateur Fred Forest, precursor of Eduardo Kac, Jodi, the Yes Men, RT Mark, and the Guerilla Girls. The innovative French media artist and prankster-provocateur Fred Forest first gained notoriety in 1972 when he inserted a small blank space in Le Monde, called it 150 cm2 of Newspaper (150 cm2 de papier journal), and invited readers to fill in the space with their own work and mail their efforts to him. In 1977, he satirized speculation in both the art and real estate markets by offering the first parcel of officially registered "artistic square meters" of undeveloped rural land for sale at an art auction. Although praised by leading media theorists-Vilem Flusser lauded Forest as "the artist who pokes holes in media"-Forest's work has been largely ignored by the canon-making authorities. Forest calls himself "France's most famous unknown artist." In this book, Michael Leruth offers the first book-length consideration of this iconoclastic artist, examining Forest's work from the 1960s to the present. Leruth shows that Forest chooses alternative platforms (newspapers, mock commercial ventures, video-based interactive social interventions, media hacks and hybrids, and, more recently, the Internet) that are outside the exclusive precincts of the art world. A fierce critic of the French contemporary art establishment, Forest famously sued the Centre Pompidou in 1994 over its opaque acquisition practices. After making foundational contributions to Sociological Art in the 1970s and the Aesthetics of Communication in the 1980s, the pioneering Forest saw the Internet as another way for artists to bypass the art establishment in the 1990s. Arguing that there is a strong utopian quality in Forest's work, Leruth sees this utopianism not as naive or conventional but as a reverse utopianism: rather than envisioning an impossible ideal, Forest reenvisions and probes the quasi-utopia of our media-augented everyday reality. The interface is the symbolic threshold to be crossed with an open mind.
Contents......Page 8
Series Foreword......Page 10
Acknowledgments......Page 12
Introduction: Fred Forest, Troublemaker......Page 14
1 Sociological Art......Page 50
2 Aesthetics of Communication......Page 98
3 Experiments in Cyber-Liminality......Page 148
Conclusion: Interface as Utopia......Page 194
Notes......Page 206
Index......Page 242