Frauenbefreiung und Rassenideologie: Rassenhygiene und Eugenik im politischen Programm der „Radikalen Frauenbewegung“ (1900–1933)

در آغاز دهه 1990، نگرانی برای "صحت سیاسی" در آلمان نیز احساس شد. آنچه به عنوان یک راهبرد ضد تبعیض در نظر گرفته شده بود و برای حمایت از اقلیت‌های اجتماعی و کمک به آسیب‌دیدگان اجتماعی در نظر گرفته شده بود، ناگهان به ادعای مقررات زبان، حتی اگر نه ممنوعیت تفکر، تبدیل شد و اغلب منجر به خودسانسوری عجولانه می‌شود. زمانی که از تحلیل های تاریخی پیدایش و توسعه جنبش های اجتماعی و سیاسی به منظور ایجاد سنت سوء استفاده شود، خطر خاصی وجود دارد. با نظم (غیر) خوب، فصل‌های تاریک سرکوب می‌شوند، فرو می‌روند و انکار می‌شوند. افسانه ای متولد می شود. این کتاب نه تنها شکل‌گیری افسانه‌هایی را درباره پیوندهای علّی جنبش زنان ترویج نمی‌کند، بلکه به صراحت به آن اختلاف‌ها، دوسوگرایی‌ها و تضادهای ترکیب ظاهراً ناسازگار تفکر نژادی-بهداشتی-بهداشتی و رهایی‌بخش زنان گروه «چپ» می‌پردازد. اولین جنبش زنان آلمان، که به عنوان "رادیکال" شناخته می شود. برای اینکه بتوان ادغام سیاست زنان مترقی و عناصر محافظه‌کار-نژادپرست را در جایگاه «رادیکال‌ها» با تمرکز بر مثال هلن استوکر تحلیل کرد، موضوعات مورد مناقشه امروزی گفتمان اصلاح نژادی- نژادی مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. اولین. پس از ارائه مبانی تاریخی، اجتماعی و علمی بهداشت و اصلاح نژاد نژادی و توسعه آنها در عصر ویلهلمین و در جمهوری وایمار، بر خلاف دیدگاه رایج، پیشینه جامعه شناختی داروینیسم اجتماعی که معمولاً به صورت یک طرفه به عنوان الگوی بیولوژیکی مشروعیت، مورد تاکید قرار گرفته و اثبات ماهیت علمی بهداشت نژادی و اصلاح نژاد است. پس از بازسازی تعامل این علوم با سیاست اجتماعی، نهادهای کنترل اجتماعی و سیاست اجتماعی به عنوان شکلی مدرن از اعمال قدرت، اهداف بهداشتی-اجتماعی \"ریشه‌کنی\" در چارچوب سیاست سلامت مترقی سیاسی ارائه می‌شود.

Mit Beginn der neunziger Jahre lassen sich auch in Deutschland verstärkt bedenkliche Auswirkungen des Bemühens um "politische Korrektheit" registrieren. Was als Antidiskriminierungsstrategie gedacht war und gesell­ schaftliche Minderheiten schützen wie auch sozial Benachteiligten helfen sollte, entpuppt sich unversehens als Sprachregelungsanspruch, wenn nicht gar als Denkverbot und führt häufig zu vorauseilender Selbstzensur. Die Gefahr besteht insbesondere dann, wenn historische Analysen der Entstehung und Entwicklung sozialer und politischer Bewegungen zu Zwecken der Traditionsstiftung mißbraucht werden. Mit (un)schöner Regelmäßigkeit werden die dunklen Kapitel verdrängt, es wird geklittert und abgeleugnet. Eine Legende entsteht. Dieses Buch leistet einer Legendenbildung um Ursachenzusammenhänge der Frauenbewegung nicht nur keinen Vorschub, es thematisiert ausdrücklich jene Diskrepanzen, Ambivalenzen und Widersprüche der scheinbar unverträglichen Kombination rassenhygienisch-eugenischen und frauenemanzipatorischen Denkens der als "Radikale" bezeichneten 'linken' Gruppierung der Ersten deutschen Frauenbewegung. Um die Amalgamierung fortschrittlicher frauenpolitischer und konserva­ tiv-rassistischer Elemente in der Position der "Radikalen" schwerpunktmä- Vorwort 10 ßig am Beispiel Helene Stöckers analysieren zu können, werden vorab auch heute heftig umstrittene Themen des rassenhygienisch-eugenischen Diskurses erörtert. Nach der Darstellung der historischen, gesellschaftlichen und wissenschaftlichen Grundlagen von Rassenhygiene und Eugenik und ihrer Entwicklung in Wilheminischer Zeit und in der Weimarer Republik wird im Gegensatz zur weit verbreiteten Sichtweise der soziologische Hintergrund des üblicherweise einseitig als biologistisches Legitimationsmuster etikettierten Sozialdarwinismus betont und der Nachweis des Wissenschaftschaftscharakters von Rassenhygiene und Eugenik geführt. Nach der Rekonstruktion des Zusammenwirkens dieser Wissenschaften mit Sozialpolitik, Sozialkontrollinstanzen und Gesellschaftspolitik als moderner Form von Herrschaftsausübung erfolgt eine Darlegung der gesellschaftssanitär-"ausmerzenden" Zielsetzungen im Rahmen der politisch fortschrittlichen Gesundheitspolitik.