Frankia Symbioses

اکنون پنج سال از برگزاری اولین سمپوزیوم در مورد فرانکیا در جنگل هاروارد، پیترشام، ماساچوست، ایالات متحده آمریکا و گشایش اصطلاح اکتینوریزا می گذرد. در طی این پنج سال پیشرفت‌های زیادی در درک ما از همزیستی‌های اکتینوریزال حاصل شده است. شواهدی برای این امر توسط مقالات ارائه شده در کارگاه Wageningen در مورد همزیست های Frankia، که در Wageningen در گروه میکروبیولوژی دانشگاه کشاورزی برگزار شد، ارائه شد. اکثر این مقالات اکنون در این جلد از PLANT AND SOIL منتشر شده است. ما با مهربانی از کمک آنتون هوورز، سردبیر مجله، در برنامه ریزی، بررسی و انتشار این مطالعات قدردانی می کنیم. اگرچه مقالات ارائه شده در Wageningen حوزه‌های تحقیقاتی فعال را توصیف می‌کنند، اما آن جنبه‌هایی از این همزیستی‌ها را نیز روشن می‌کنند که فراتر از درک ما باقی می‌مانند. در میان زمینه های ناآگاهی ما، مفهوم گونه ها در همزیستی باکتریایی، فرانکیا، اصلی است. در حال حاضر گروه بندی سویه های باکتریایی بر اساس شیمی سلولی، فیزیولوژی، سرولوژی، همسانی DNA و قابلیت های همزیستی (تلقیح متقاطع) است. هنگامی که این طرح‌های طبقه‌بندی ادغام می‌شوند، چارچوب گونه‌ای مشخصی به دست نمی‌آید. بدون شک بخشی از دشواری به دلیل کمبود فشار برای تجزیه و تحلیل است. در حال حاضر سویه‌های باکتریایی تنها از نیمی از همزیست‌های اکتینوریزال که وجود دارند، جدا شده و در کشت خالص مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. ما باید هر گونه طبقه بندی طبقه بندی جامع را تا زمانی که اکثریت بیشتری از همزیست ها ارائه شوند به تعویق بیندازیم. یکی دیگر از زمینه های تحقیقاتی که درک ما در آن ناکافی است، تعامل میزبان-همزیست است.

Five years have now passed since the first symposium on frankiae was held at Harvard Forest, Petersham, Massachusetts, USA and the inauguration of the term actinorhiza. Many advances have been made during these five years in our understanding of the actinorhizal symbioses. Evidence for this was provided by the papers presented at the Wageningen Workshop on Frankia symbioses, held in Wageningen at the Department of Microbiology of the Agricultural University. Most of these papers are now published in this volume of PLANT AND SOIL. We kindly acknowledge the assistance of Anton Houwers, editor of the journal, in planning, reviewing and publishing these studies. Although the papers presented at Wageningen described the active research areas, they also illuminated those aspects of these symbioses which remain beyond our understanding. Primary among the areas of our ignorance is the concept of species within the bacterial symbiont, Frankia. At present groupings of bacterial strains are based on cell chemistry, physiology, serology, DNA homology and symbiotic capa­ bilities (cross-inoculation). When these classification schemes are merged no clear species framework is obtained. Undoubtedly part of the difficulty is due to a lack of strains for analysis. Currently bacterial strains from only half of the actinorhizal symbioses known to exist, have been isolated and studied in pure culture. We must postpone there­ fore any comprehensive taxonomic classification until a larger majority of the symbioses are represented. Another research area wherein our understanding is insufficient is host-symbiont interaction.