دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Francisco de Goya: (1746-1828)
دانلود کتاب فرانسیسکو دی گویا: (1746-1828)
مشخصات کتاب
Francisco de Goya: (1746-1828)
ویرایش: نویسندگان: Goya. Francisco, Carr-Gomm. Sarah سری: Great masters ISBN (شابک) : 9781780422916, 1780422911 ناشر: Parkstone International سال نشر: 2005 تعداد صفحات: 160 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 74 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 51,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب فرانسیسکو دی گویا: (1746-1828): هنرمندان--اسپانیا،، رمانتیسم در هنر، هنرمندان، بیوگرافی، بیوگرافی، کتاب های الکترونیکی، گویا، فرانسیسکو، -- 1746-1828، هنرمندان -- اسپانیا -- بیوگرافی، اسپانیا
در صورت تبدیل فایل کتاب Francisco de Goya: (1746-1828) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فرانسیسکو دی گویا: (1746-1828) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب فرانسیسکو دی گویا: (1746-1828)
گویا شاید نزدیک ترین نقاش باشد. هنر او مانند زندگی او کتابی است باز. او هیچ چیز را از معاصران خود پنهان نمی کرد و هنر خود را با همان صراحت به آنها عرضه می کرد. ورود به دنیای او با مشکلات فنی مسدود نشده است. او ثابت کرد که اگر انسان ظرفیت زیستن و چندین برابر کردن تجربیاتش، مبارزه و کار کردن را داشته باشد، می‌تواند هنر بزرگی را بدون آراستگی کلاسیک و احترام سنتی خلق کند. او در سال 1746 در فوئندتودوس، دهکده کوهستانی کوچک صد نفری به دنیا آمد. در کودکی با دو برادر و خواهرش در مزرعه کار می کرد تا اینکه استعدادش در نقاشی به بدبختی او پایان داد. در چهارده سالگی، با حمایت یک حامی ثروتمند، به ساراگوسا رفت تا نزد یک نقاش درباری درس بخواند و بعد، در نوزده سالگی، به مادرید رفت. گویا تا سی و هفتمین سال زندگی‌اش، اگر کارتون‌های ملیله با کیفیت تزیینی نامعلوم و پنج تصویر کوچک را کنار بگذاریم، هیچ چیز مهمی نقاشی نکرد، اما زمانی که قدرت نسوز خود را کنترل کرد، با سرعت روبنس شاهکارهایی خلق کرد. . انتصاب او در دادگاه با یک دهه فعالیت بی وقفه - سالها نقاشی و رسوایی، با فواصل زمانی بد به دنبال داشت. حکاکی‌های گویا نقشه‌کشی رتبه اول را نشان می‌دهد. در رنگ، مانند ولاسکز، او کم و بیش به مدل وابسته است، اما نه به شیوه جداشده متخصص در طبیعت بی جان. اگر زن زشت بود، او را به وحشتی نفرت انگیز تبدیل می کرد. اگر او جذاب بود، او جذابیت او را نمایش می داد. او ترجیح می داد پرتره هایش را در یک جلسه تمام کند و با مدل هایش ظالم بود. او مانند ولاسکز روی صورت‌ها تمرکز می‌کرد، اما سرهایش را زیرکانه می‌کشید و آنها را از رنگ‌های خاکستری شفاف می‌ساخت. اشکال هیولایی در دنیای سیاه و سفید او زندگی می کنند: اینها عمیق ترین ساخته های او هستند. چهره های خارق العاده او، همانطور که او آنها را نامید، ما را مملو از احساس شادی حقیر می کند، غرایز شیطانی ما را تشدید می کند و ما را با وجدهای ناخوشایند نابودی به وجد می آورد. نبوغ او در حکاکی هایش در مورد وحشت جنگ به بالاترین نقطه خود رسید. وقتی در کنار اثر گویا قرار می‌گیرد، دیگر تصاویر جنگ در مطالعات احساساتی درباره ظلم کمرنگ می‌شود. او از اقدام پراکنده میدان نبرد اجتناب کرد و خود را به صحنه های مجزا از قصابی محدود کرد. او در هیچ جای دیگری چنین تسلط بر فرم و حرکت، ژست های دراماتیک و جلوه های وحشتناک نور و تاریکی را نشان نداد. گویا در همه جهات تجدید و نوآوری کرد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Goya is perhaps the most approachable of painters. His art, like his life, is an open book. He concealed nothing from his contemporaries, and offered his art to them with the same frankness. The entrance to his world is not barricaded with technical difficulties. He proved that if a man has the capacity to live and multiply his experiences, to fight and work, he can produce great art without classical decorum and traditional respectability. He was born in 1746, in Fuendetodos, a small mountain village of a hundred inhabitants. As a child he worked in the fields with his two brothers and his sister until his talent for drawing put an end to his misery. At fourteen, supported by a wealthy patron, he went to Saragossa to study with a court painter and later, when he was nineteen, on to Madrid. Up to his thirty-seventh year, if we leave out of account the tapestry cartoons of unheralded decorative quality and five small pictures, Goya painted nothing of any significance, but once in control of his refractory powers, he produced masterpieces with the speed of Rubens. His court appointment was followed by a decade of incessant activity – years of painting and scandal, with intervals of bad health. Goya’s etchings demonstrate a draughtsmanship of the first rank. In paint, like Velázquez, he is more or less dependent on the model, but not in the detached fashion of the expert in still-life. If a woman was ugly, he made her a despicable horror; if she was alluring, he dramatised her charm. He preferred to finish his portraits at one sitting and was a tyrant with his models. Like Velázquez, he concentrated on faces, but he drew his heads cunningly, and constructed them out of tones of transparent greys. Monstrous forms inhabit his black-and-white world: these are his most profoundly deliberated productions. His fantastic figures, as he called them, fill us with a sense of ignoble joy, aggravate our devilish instincts and delight us with the uncharitable ecstasies of destruction. His genius attained its highest point in his etchings on the horrors of war. When placed beside the work of Goya, other pictures of war pale into sentimental studies of cruelty. He avoided the scattered action of the battlefield, and confined himself to isolated scenes of butchery. Nowhere else did he display such mastery of form and movement, such dramatic gestures and appalling effects of light and darkness. In all directions Goya renewed and innovated.
فهرست مطالب
Title Page ......Page 4
Contents......Page 6
Introduction......Page 8
Goya’s marriage and the move to Madrid......Page 11
The French invasion of Spain......Page 14
Goya flees to France......Page 15
Royal and aristocratic patronage......Page 18
The Basilica of El Pilar......Page 46
Goya quarrels with Bayeu......Page 51
The Royal Chapel of San Antonio de la Florida......Page 56
The Escuelas Pias commission......Page 59
Bullfighting......Page 62
The Escorial commission......Page 67
Blind Man’s Buff......Page 76
“Rustic and comic themes”......Page 83
The Nude Maja and The Clothed Maja......Page 92
The Milkmaid f rom Bordeaux......Page 101
The Capture of the Bandit Maragato......Page 106
Goya’s criticism of the Church......Page 109
Goya’s condemnation of the Inquisition......Page 113
The Disasters of War......Page 115
The Second of May 1808 and The Third of May 1808......Page 120
Visionary ......Page 126
Los Caprichos......Page 137
The Black Paintings......Page 143
Conclusion......Page 152
Biography......Page 157
Bibliography......Page 158
Index......Page 159
