Foundations of Aversion Therapy

صحنه بریتانیا در اواخر دهه 40 و اوایل دهه 50 است. به طور خاص، مکان، بخش روانشناسی تازه تاسیس موسسه روانپزشکی دانشگاه لندن، بیمارستان مادز لی است. هانس جی. آیزنک، که در آن زمان خواننده دانشگاه در رشته روانشناسی بود، برنامه بلندپروازانه و جسورانه ای داشت. بی سابقه برای آن روزها، که او مصمم بود هر چه ممکن است به نتیجه برسد. ابتدا قرار بود شخصیت بر حسب تعداد کمی از ابعاد عملیاتی تعریف شده و قابل اندازه گیری ترسیم شود. در مرحله بعد، این ابعاد به صورت تجربی با عوامل تعیین‌کننده فیزیولوژیکی که هنوز شناسایی نشده‌اند مرتبط خواهند بود. این تحقیق به یک مدل جامع از فعالیت‌های روان‌شناختی، اجتماعی و زیست‌شناختی منجر می‌شد که تقریباً تمام جنبه‌های عملکرد انسان را در بر می‌گرفت. برای تسهیل این طرح بزرگ، آیزنک تیمی از اعضای هیأت علمی جوان مشتاق و داوطلبان دکترا را که با دقت انتخاب شده بودند، دور خود جمع کرد که من این شانس را داشتم که در میان آنها قرار بگیرم، ابتدا به عنوان یک دانشجوی کارشناسی ارشد و سپس به عنوان یک دانشگاهی تمام عیار. الگوی راهنما، الگوی دانش‌آموز جست‌وجو بود تا شاگرد بی‌چون و چرا، و این روحیه‌ی تحقیقی هدایت‌شده اما با ذهن باز بود که ما را در دهه‌های پیش رو هدایت کرد. اینکه آرزوهای آیزنک علیرغم سالها تلاش شدید به طور کامل محقق نشده است، از هیجان فکری آن دوران و انگیزه ای که این آغازهای چشمگیر به روانشناسی بالینی در انگلستان داده شده بود، کم نمی کند.

The scene is Britain in the late 40's and early 50's. More specifically, the location is the newly formed Psychology Depart­ ment of the University of London Institute of Psychiatry, Mauds­ ley Hospital. Hans J. Eysenck, then University Reader in Psych­ ology, had an ambitious and bold plan. unheard of for those days, which he was determined to bring to fruition come what may. First, personality was to be mapped out in terms of a small number of operationally defined, measurable dimensions. Next, these di­ mensions would be related experimentally to their as yet to be identified underlying physiological determinants. This research was to lead to a comprehensive model of psychological, social and biological activity which would account for virtually every facet of human functioning. To facilitate this grand scheme, Eysenck gathered around him a carefully selected team of eager young faculty and doctoral can­ didates among whom I had the good fortune to be included, first as a graduate student and then as a full-fledged academic. The guiding model was that of the searching student rather than the unquestioning disciple, and it was this spirit of directed but open­ minded enquiry which guided us in the decades which lay ahead. That Eysenck's aspirations are not fully realized despite many years of intense endeavor does not detract from the intellectual excitement of those times and the impetus given to clinical psychology in the United Kingdom by these remarkable beginnings.