Foucault’s Seminars on Antiquity: Learning to Speak the Truth

در سال 1980، کار میشل فوکو دو چرخش تعیین کننده ایجاد می کند. از یک سو، همانطور که در آغاز دوره او در کالج دو فرانس برای آن سال، Le Gouvernement des vivants اعلام شد، موضوع او شیوه هایی خواهد بود که از طریق آن قدرت خود را در رابطه با حقیقت می سازد. از سوی دیگر، متونی که او بر آنها تمرکز خواهد کرد، دیگر متون اوایل دوره مدرن نخواهد بود. در عوض، او با یکی از دیو کاسیوس درباره امپراتور سپتیمیوس سوروس شروع می کند و سپس دو جلسه بعدی را با خواندن ادیپ تیرانوس ادامه می دهد. او تا پایان عمر خود بر آثار دوران باستان تمرکز خواهد کرد.

این کتاب اولین شرح مفصلی از این سخنرانی ها ارائه می دهد و هم توسعه استدلال فلسفی آنها را بررسی می کند و هم متون باستانی را که آن استدلال بر آن استوار است بررسی می کند. . این دوره ای است که فوکو همچنین کار بر روی جلدهای 2 و 3 تاریخ جنسی را آغاز کرد. با این حال، در حالی که همپوشانی‌های آشکاری بین آثاری که او در دوره‌اش ارائه می‌کرد و آخرین کتاب‌هایی که قبل از مرگش منتشر کرد وجود دارد، با این وجود سمینارها چیزی جز پیش‌نویس‌های خشن برای اثر منتشر شده هستند. در عوض، آنها با متون دوران کلاسیک و اوایل مسیحیت مواجه می شوند و در عین حال به دنبال ردیابی تبارشناسی موضوع غربی به عنوان سخنران حقیقت هستند.

In 1980, Michel Foucault's work makes two decisive turns. On the one hand, as announced at the start of his course at the Collège de France for that year, Le Gouvernement des vivants, his topic will be the modalities through which power constitutes itself in relation to truth. On the other, the texts on which he will concentrate will no longer be those of the early modern period. Rather, he begins with one by Dio Cassius on the emperor Septimius Severus and then proceeds to spend the next two sessions offering a reading of Oedipus Tyrannus. He will concentrate on works from antiquity for the rest of his life.

This book will offer the first detailed account of these lectures, examining both the development of their philosophical argument and the ancient texts on which that argument is based. This is the period during which Foucault also began work on Volumes 2 and 3 of the History of Sexuality. Yet, while there are clear overlaps between the work he was presenting in his course and the last books he published before his death, nonetheless the seminars are anything but rough drafts for the published work. Instead they offer a sustained encounter with the texts of the classical and early Christian era while seeking to trace a genealogy of the western subject as a speaker of truth.