Formulations: Architecture, Mathematics, Culture

در فرمولاسیون >، اندرو ویت تلاقی های بصری، روش شناختی و فرهنگی بین معماری و ریاضیات را بررسی می کند. پیوندهایی که ویت کاوش می‌کند شامل تعالی عرفانی اعدادی نیست که در طول تاریخ معماری به آنها احضار شده‌اند، بلکه شامل برخوردهای معماری با طیف وسیعی از سیستم‌های محاسباتی می‌شود - تکنیک‌هایی که معماران به‌طور خلاقانه برای طراحی از آن استفاده می‌کنند. ویت کاتالوگی از شیوه‌های طراحی ریاضی و محاسبه ریاضی در طراحی در اواسط قرن بیستم ارائه می‌کند که قبل از دیجیتالی شدن پیش‌بینی می‌شد و همچنین گزارشی از خلاصه رسمی که تبدیل به پول فرهنگی مشترک بین ریاضیدانان مدرن و معماران مدرن شد.
ویت ارائه می‌دهد. مجموعه ای از "بیوگرافی های روش" به طور گسترده مصور -- قسمت هایی که راه های بی شماری را ترسیم می کنند که در آنها ریاضیات، به ویژه مفهوم ریاضی مدل سازی و طراحی، در عمل خلاقانه طراحی قرار می گیرد. اینها عبارتند از ماشینهای ترسیم اولیه که انحنای مکانیزه را انجام می دادند. ادغام ماکت های هندسی--\"قضیه های ساخته شده\"--در جعبه ابزار طراحی. مجازی سازی ساختمان ها و مناظر از طریق مثلث و فتوگرامتری بررسی شده. توپولوژی رسمی و عملکردی؛ طراحی استریوسکوپی؛ پیامدهای اقتصادی ماتریس های مکعبی؛ و ترکیبی عجیب از فناوری، معدنی و بیولوژیکی: طراحی کریستالوگرافی.
ویت که در معماری و ریاضیات آموزش دیده است، از ریاضیات به عنوان دریچه ای استفاده می کند که از طریق آن رابطه بین معماری و مجموعه بسیار گسترده تری از علوم و تکنیک های بصری را درک می کند. او استدلال می کند که از طریق تبادل بین فرهنگی با سایر رشته ها، معماری نه تنها با اشکال و سطوح ریاضیات، بلکه ارزش ها و آرمان های معرفتی آن را نیز تطبیق داد.

In Formulations, Andrew Witt examines the visual, methodological, and cultural intersections between architecture and mathematics. The linkages Witt explores involve not the mystic transcendence of numbers invoked throughout architectural history, but rather architecture's encounters with a range of calculational systems--techniques that architects inventively retooled for design. Witt offers a catalog of mid-twentieth-century practices of mathematical drawing and calculation in design that preceded and anticipated digitization as well as an account of the formal compendia that became a cultural currency shared between modern mathematicians and modern architects.
Witt presents a series of extensively illustrated "biographies of method"--episodes that chart the myriad ways in which mathematics, particularly the mathematical notion of modeling and drawing, was spliced into the creative practice of design. These include early drawing machines that mechanized curvature; the incorporation of geometric maquettes--"theorems made flesh"--into the toolbox of design; the virtualization of buildings and landscapes through surveyed triangulation and photogrammetry; formal and functional topology; stereoscopic drawing; the economic implications of cubic matrices; and a strange synthesis of the technological, mineral, and biological: crystallographic design.
Trained in both architecture and mathematics, Witt uses mathematics as a lens through which to understand the relationship between architecture and a much broader set of sciences and visual techniques. Through an intercultural exchange with other disciplines, he argues, architecture adapted not only the shapes and surfaces of mathematics but also its values and epistemic ideals.