دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Michael T. Ferejohn
سری:
ISBN (شابک) : 019969530X, 9780199695300
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 224
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب علل صوری: تعریف، تبیین و تقدم در اندیشه سقراطی و ارسطویی: معرفت شناسی فلسفه سیاست علوم اجتماعی تاریخ یونان روم بررسی علوم انسانی کتاب های درسی اجاره ای جدید استفاده شده بوتیک تخصصی
در صورت تبدیل فایل کتاب Formal Causes: Definition, Explanation, and Primacy in Socratic and Aristotelian Thought به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب علل صوری: تعریف، تبیین و تقدم در اندیشه سقراطی و ارسطویی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مایکل تی فریجان تفسیری بدیع از مضامین کلیدی در آثار کلاسیک
ارسطو ارائه می دهد. تز اصلی تاریخی این اثر این است که ستایش
ارسطو از سقراط تاریخی برای «اولین کسی بود که تعاریف جهانی را
دنبال میکرد» تا حدی با جذابیت خود او به حالت «علت صوری» (یا
مبتنی بر تعریف) قابل توضیح است. تبیین به عنوان توجیهی برای دانش
علمی. فرژان پس از بررسی انگیزههای پشت سر جستجوی سقراط برای
تعاریف فضایل اخلاقی، استدلال میکند که تعهد ارسطو به محوریت
تبیین علت رسمی در نظریه اثباتی که او در تحلیلهای پسین
ارائه میکند با او در تضاد است. تشخیص مستقل که پدیده های طبیعی
به بهترین وجه با ارجاع به علل کارآمد توضیح داده می شوند. فرژان
سپس استدلال می کند که این تنش در نهایت در آثار علمی بعدی ارسطو
حل می شود، زمانی که او این تعهد را رها کرد و در عوض ترجیح
آشکاری برای توضیح پدیده های طبیعی از نظر علل کارآمد و به اصطلاح
نهایی (غایت شناختی) نشان داد.
این تنش بین تبیین علت رسمی و کارآمد به ویژه در بحث های ارسطو
درباره رویدادهایی مانند رعد و برق و کسوف در Analytics
Posterior B 8-10 مشهود است. در فصلهای بعدی کتاب، فریجان
از تفسیری بدیع از شیوه برخورد ارسطو با این پدیدهها دفاع میکند
که به طبقهبندی چهارگانه او از پرسشهای علمی و روابط
پیشفرضهایی که او معتقد است میان آنها وجود دارد، بستگی دارد.
فصل آخر به نقش تعریف در هستی شناسی بالغ ارسطو می پردازد. فرجون
استدلال می کند که در متافیزیک Z 17 او درمان انواع مواد
مرکب موازی با رعد و برق و کسوف را در تجزیه و تحلیل
پسین پیشنهاد می کند، و این درمان یک عنصر حیاتی است. در
استدلال مستمر خود در متافیزیک Z و H که چنین
انواعی واحدهای قابل تعریف هستند.
Michael T. Ferejohn presents an original interpretation of key
themes in Aristotle's classic works. The principal historical
thesis of this work is that Aristotle's commendation of the
historical Socrates for "being the first to pursue universal
definitions" is explainable in part by his own attraction to
the "formal cause" (or definition-based) mode of explanation as
providing justification for scientific knowledge. After
exploring the motives behind Socrates' search for definitions
of the ethical virtues, Ferejohn argues that Aristotle's
commitment to the centrality of formal cause explanation in the
theory of demonstration he advances in the Posterior
Analytics is at odds with his independent recognition that
natural phenomena are best explained by reference to efficient
causes. Ferejohn then argues that this tension is ultimately
resolved in Aristotle's later scientific works, when he
abandons this commitment and instead evinces a marked
preference for explanation of natural phenomena in terms of
efficient as well as so-called final (teleological)
causes.
This tension between formal and efficient cause explanations is
especially evident in Aristotle's discussions of events such as
thunder and eclipses in Posterior Analytics B 8-10. In
the later chapters of the book Ferejohn defends a novel
interpretation of Aristotle's manner of treating these
phenomena that depends on his fourfold classification of
scientific questions and the presupposition relations he
believes to hold among them. The final chapter turns to the
role of definition in Aristotle's mature ontology. Ferejohn
argues that in Metaphysics Z 17 he proposes a
treatment of kinds of composite substances parallel to that of
thunder and eclipses in the Posterior Analytics, and
that this treatment is a crucial element in his sustained
argument in Metaphysics Z and H that such
kinds are definable unities.