Formal and Informal Education during the Rise of Greek Nationalism: Learning to be Greek

این کتاب به بررسی شیوه‌های غیررسمی یادگیری در یونان در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم می‌پردازد که در پس‌زمینه علایق و برنامه‌های ملی‌گرایانه یونان تنظیم شده است. در بسیاری از این دوره، یکی از اهداف اصلی دولت یونان پیوند دادن ملت به یک تاریخ و فرهنگ مشترک، مرتبط با یک جامعه جمعی و همگن بود. این مطالعه به رابطه مهم بین متوسط ​​​​کودک یونانی و خانه، جامعه و زندگی مدرسه آنها در مراحل اولیه تحصیل آنها می پردازد. داستان‌ها، بازی‌ها، ترانه‌ها و تئاترهایی که کودکان در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در یونان یاد می‌گرفتند فراتر از شکل‌دهی شخصیت اخلاقی یا ارائه سرگرمی بود، اما در شکل‌گیری یک آگاهی ملی یونانی مؤثر بود.

This book examines informal modes of learning in Greece from in the late nineteenth and early twentieth centuries, set against the backdrop of Greek nationalist interests and agendas. For much of this period, one of the Greek state’s major goals was to bind the nation around a common history and culture, linked to a collective and homogenous community. This study addresses the critical relationship between the average Greek child and their home, community, and school life during the earliest stages of their education. The stories, games, songs, and theater that children learned in Greece for much of the late nineteenth and early twentieth centuries went beyond shaping their moral character or providing entertainment, but were instrumental in forging a Greek national consciousness.