دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Pedro Sargento
سری: Compendium 416 pages
ISBN (شابک) : 9789895134571
ناشر: Chiado Books
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 400
زبان: Portuguese
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 53 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Forma, Matéria e Presença به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شکل، ماده و حضور نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این مطالعه در صدد نشان دادن، تحلیل و توسعه تعینات مفهوم «فرم» در دوره، به طور کلی، بین دهههای 1970 و 1970 است. XIX و دهه بیستم. XX، توجه خاصی را به دوره گذار بین دو قرن اختصاص داده است. پیشفرض اساسی بررسی ما با مفهومسازیهای متفاوت فرم در طول تاریخ زیباییشناسی ارائه میشود. این تغییرپذیری در تعینات این مفهوم، صرفاً با توجه به مرکزیت آن در مسائل زیباییشناختی، از نظریه افلاطونی درباره ایدهها، گذر از توصیف آن در سایر متفکران دوران باستان، از نوافلاطونی تا لاتینها، و همچنین در فیلسوفان و نیز در فیلسوفان قابل تأیید است. هنرمندان عصر رنسانس و مدرن. توجه ما به دورهای معطوف میشود که در آن، در ارجاعات شکل، تازگیای را درک میکنیم، که پس از تجربهای طولانی مرتبط با ایدهآل، غیر مادی و مطلق، تعینهای مادی، حضوری و مکانی-زمانی را به دست میآورد. در این دوره، تاریخ هنر مدرن متولد شد که در بحث پر جنب و جوش در مورد موضوع و ارزش آن، و در تلاش برای تعریف خود به عنوان یک علم مستقل، معنای ظاهر معقول را از بینش هنری بر فرم تحمیل کرد. که دلالت بر رابطه شناختی بین فرم هنری و مخاطب آن دارد. در همان زمان، تلاش این رشته جدید برای استقلال جرقه تجدیدی در زیبایی شناسی و نظریه هنر شد. این نوسازیها و جابهجاییها، امروزه با نوآوریها در زمینههای تکنیک و فناوری، و نیز پارادایم جدید انسانشناختی و فرهنگی که «پساانسان» است، پیوسته فعال میشوند. خاستگاه رابطه میان شکل، ظاهر، ماده و حضور، برخی از جنبههای اساسی رانش جاری به سوی بیگانگی احساس و آلودگی بین بدن و «چیز» را آشکار میسازد.
Este estudo pretende demostrar, analisar e desenvolver as determinações do conceito de «forma» no período compreendido, grosso modo, entre os anos setenta do séc. XIX e os anos vinte do séc. XX, dedicando uma atenção particular ao período de transição entre os dois séculos. A premissa fundamental da nossa investigação é dada pelas diversas conceptualizações da forma ao longo da história da estética. Esta mutabilidade nas determinações do conceito é verificável a partir da mera consideração da sua centralidade no interior das problemáticas estéticas, já desde a teoria platónica das ideias, passando pela sua caraterização em outros pensadores da Antiguidade, do neoplatonismo aos latinos, e também em filósofos e artistas do Renascimento e da Idade Moderna. A nossa atenção volta-se para um período no qual percebemos uma novidade na referencialidade da forma, que adquire as determinações da materialidade, da presencialidade e da espácio-temporalidade, após uma longa vivência ligada ao ideal, ao imaterial e ao absoluto. Neste período, é o nascimento da história da arte moderna que, na viva discussão acerca do seu objeto e valor, e nos seus esforços para se definir enquanto ciência autónoma, impõe à forma o significado de uma aparência sensível, a partir de uma visão da arte que implica a relação cognitiva entre a forma artística e a sua audiência. Ao mesmo tempo, o impulso de independência desta nova disciplina provocou uma renovação na estética e na teoria da arte. Estas renovações e deslocamentos são constantemente reativados, nos dias de hoje, pelas novidades nos domínios da técnica e da tecnologia, bem como pelo novo paradigma antropológico e cultural que é o «pós-humano». As origens da relação entre a forma, a aparência, a matéria e a presença deixam perceber alguns aspetos fundamentais da deriva atual em direção a uma alienação do sentir e às contaminações entre corpo e «coisa».