Forecasting Models for National Economic Planning

این کتاب در مورد مشخصات مدل های اقتصاد سنجی خطی است و به همین دلیل برخی از زمینه های مهم مرتبط به عمد حذف شده اند. من نمی خواستم در مورد مشکلات تخمین پارامتر بحث کنم، حداقل نه با جزئیات، زیرا کتاب های دیگری در مورد این مشکلات توسط آماردانان متخصص نوشته شده است. این کتاب در مورد مدل های خود و مدل های کلان اقتصادی به طور خاص است. موضوع دوم مرتبط، تصمیم سیاستی است که می تواند با کمک یک مدل اتخاذ شود. در حالی که من فصلی را در مورد تصمیمات سیاستی نوشتم، به دلیل دیدگاه‌هایم در مورد برنامه‌ریزی، تا حدی خودم را محدود کردم. رویکرد منطقی به این مشکل از نظر برنامه‌ریزی ریاضی است، اما مدل‌های ما و ایده‌های ما در مورد سیاست‌هایی که می‌خواهیم برای استفاده مؤثر از آن بسیار خام هستند. فرمول‌بندی واقع‌بینانه مسئله باید غیرخطی‌ها را به‌طور اساسی شامل شود، مدل‌هایی که من در نظر می‌گیرم (و اکثر مدل‌های موجود) خطی هستند. در وضعیت کنونی اقتصادسنجی، من واقعاً به چیزی به عنوان طرح "بهینه" اعتقاد ندارم. نتیجه احتمالی برنامه ریزی بد یا عدم برنامه ریزی، به عنوان مثال بیکاری گسترده، بحران های مالی ناگهانی، تجهیزات سرمایه ای استفاده نشده، یا تولید کالاهای غیرقابل فروش، نامطلوب است. روش‌های برنامه‌نویسی البته ممکن است مورد نیاز باشد، اگر فقط برای داشتن یک الگوریتم سیستماتیک برای یافتن راه‌حلی که از این نوع غیربهینه‌سازی «بدیهی» اجتناب کند. با این حال، تأکید اصلی بر مدل‌های پیش‌بینی است.

This book is about the specification of linear econometric models, and for this reason some important related fields have been deliberately omitted. I did not want to discuss the problems of parameter-estimation, at least not in any detail, as there are other books on these problems written by specialized statisticians. This book is about the models them­ selves and macro-economic models in particular. A second related sub­ ject is the policy decision that can be made with the help of a model. While I did write a chapter on policy decisions, I limited myself to some extent because of my views on planning as such. The logical approach to this problem is in terms of mathematical programming, but our models and our ideas about the policies we want are too crude for its effective utilisation. A realistic formulation of the problem should involve non­ linearities in an essential way, the models I consider (and most existing models) are linear. At the present state of econometrics, I do not really believe in such a thing as the 'optimal' plan. The possible result of bad planning or no planning at all, for instance massive unemployment, sudden financial crises, unused capital equipment, or the production of unsalable goods is agreed to be undesirable. Programming methods may of course be needed, if only for having a systematic algorithm to find a solution that avoids this kind of 'obvious' non-optimality. However, the main emphasis is on forecasting models.