Foot Steps of the Ancient Great Glacier of North America: A Long Lost Document of a Revolution in 19th Century Geological Theory

جان کی. دلاسکی، دکتر در منطقه پنوبسکوت خلیج مین طبابت می کرد و علاوه بر این، یک طبیعت شناس با قدرت مشاهده بود. مطالعه او از مناظر به این نتیجه منتهی شد که یک یخچال ضخیم بر فراز بلندترین تپه ها غلبه کرده است، تمام خلیج پنوبسکوت را سیل کرده، به سمت شرق و غرب گسترده شده است و احتمالاً بخشی از یخچال های طبیعی قاره ای بزرگتر است. او این مشاهدات و استنباط‌های میدانی بسیار انتقادی را در مقالات متعدد در روزنامه‌ها و مجلات محلی و در مجله علمی آمریکا در سال 1864 منتشر کرد. از یخبندان به عنوان نیروی منطقه‌ای شکل‌دهنده زمین در مخالفت با طوفان کتاب مقدس، یک درگیری علمی بزرگ آن روز در آمریکای شمالی و اروپا حمایت می‌کنند. او در پس‌زمینه بازیگری در سایه باقی ماند، اما به وضوح مشاهدات انتقادی را از طریق تعاملات شخصی با آگاسیز و سایر طبیعت‌گرایان برجسته به بحث ارائه کرد. آنها مشاهدات دلاسکی را در ارائه های خود گنجانده بودند، اغلب بدون اینکه اعتباری به او بدهند. خلاصه کار جان دلاسکی، دست‌نویس 400 صفحه‌ای برای کتاب «یخچال بزرگ باستانی آمریکای شمالی»، مربوط به سال 1869 است. او در سال 1874 درگذشت و کتاب منتشر نشد. اهمیت تاریخی کتاب منتشرنشده دلاسکی بر اساس سهم شگفت‌انگیز آن در یکی از پرسش‌های مهم علمی روز است که آیا زمین‌شناسی سطحی شمال ایالات متحده و کانادا ناشی از اقدامات سیل کتاب مقدس است یا یخبندان قاره‌ای. اگر منتشر شود، حداقل این اولین کتابی در این قاره بود که بحثی جامع از بحث و جدل ارائه می‌کرد که در آن مشاهدات انتقادی خود را از زمین‌شناسی سطحی در مین، جنوب نیوانگلند و نیوبرانزویک، کانادا ارائه کرد و به این نتیجه رسید که این ویژگی های رسوبی و فرسایشی باید منشأ یخچالی داشته باشند. سپس دلاسکی شواهد دیگری را برای یخبندان که توسط دیگران از منطقه در طول یک یا دو دهه، و از غرب میانه و دور و کانادا گزارش شده بود، در کتاب گنجاند تا از این موضوع حمایت کند که کل منطقه توسط یک صفحه یخی پوشیده شده است که حداقل 5000 فوت است و احتمالاً بسیار ضخیم‌تر از قسمت داخلی شمال ایالات متحده و کانادا و در امتداد حاشیه یخبندان که از جنوب انگلستان جدید تا غرب در امتداد مسیر رودخانه‌های اوهایو و میسوری امتداد می‌یابد، خاتمه می‌یابد. همه اینها در حالی انجام شد که اکثر "طبیعت گرایان" هنوز از سیل کتاب مقدس برای توضیح اجزای اصلی زمین شناسی سطحی در آمریکای شمالی و خارج از آن حمایت می کردند. کتاب دلاسکی که حاوی مشاهدات انتقادی او از مشخصاً بسیاری از ویژگی‌های چشم‌انداز منشأ یخبندان است، اگر منتشر می‌شد، سندی محوری بود که قویاً از کسانی که درباره یخبندان‌ها در بحث بین‌المللی یخبندان در مقابل سیل بحث می‌کردند حمایت می‌کرد.

John K. DeLaski, M.D. practiced medicine in the Penobscot Bay region of Maine and, in addition, was a naturalist with keen powers of observation. His study of the landscape led to the conclusion that a thick glacier had overtopped the highest hills, flooded all of Penobscot Bay, extended far to the east and west and probably was part of a greater continental glacier. He published these very critical field observations and inferences in numerous articles in local newspapers and magazines, and in the American Journal of Science in 1864. His work put him on the “team” of Benjamin Silliman, James D. Dana and Louis Agassiz as an advocate for glaciation as the regional land shaping force opposed to that of the Biblical Deluge, a major scientific conflict of the day both in North America and Europe. He remained a shadowy player, in the background, but clearly contributed critical observations to the argument through personal interactions with Agassiz and other prominent naturalists. They incorporated DeLaski’s observations into their own presentations, often without giving him credit. John DeLaski’s summary work, a 400 page handwritten manuscript for the book, “The Ancient Great Glacier of North America”, was dated 1869. He died in 1874 and the book was not published. The historic significance of DeLaski’s unpublished book is based upon its startling contribution to one of the major scientific questions of the day of whether the surficial geology of northern U.S. and Canada was caused by the actions of the Biblical Flood or by continental glaciation. If published, this would have been the first book on this continent, at least, to present a holistic discussion of the controversy in which he presented his critical observations of the surficial geology in Maine, southern New England and New Brunswick, Canada and concluded that these depositional and erosional features must be of glacial origin. DeLaski then incorporated other evidence into the book for glaciation reported by others from the region during a decade or two, and from the mid and far west and Canada to advocate that the entire region was covered by an ice sheet that was at least 5,000 feet and probably much thicker over interior northern U.S. and Canada and which terminated along a glacial margin which extended from southern new England as far westward along the courses of the Ohio, and Missouri Rivers. All this was done while most “naturalists” still advocated the Biblical Flood to explain the major components of the surficial geology in North America and abroad. DeLaski’s book containing his critical observations of clearly so many landscape features of glacial origin, if published would have been a pivotal document that would have strongly supported those arguing for glaciations in the glaciations vs. flood international argument.