Folklore in Baltic History: Resistance and Resurgence

Folklore in the Baltic History: Resistance and Resurgenceدرباره نقش فولکلور، آرشیوهای فولکلور، و مطالعات فولکلور در تاریخ معاصر استونی، لتونی و لیتوانی است که با هم کشورهای بالتیک نامیده می شوند. آنها توسط روسیه، آلمان و در نهایت توسط اتحاد جماهیر شوروی در پایان جنگ جهانی دوم اشغال شدند. آنها در سال 1991 آزادی را دوباره به دست آوردند.

دوره تحت حاکمیت اتحاد جماهیر شوروی، تغییرات زیادی را در جوامع و فرهنگ آنها به ارمغان آورد. افراد و مؤسساتی که با فولکلور سر و کار داشتند - آرشیوها، دپارتمان‌های دانشگاه و فولکلورها - تحت کنترل، حمله و نظارت ویژه قرار گرفتند. برخی از فولکلوریست های پیشگام به کشورهای دیگر گریختند، اما بسیاری دیگر شاهد نهادهای آنها بودند و معنای مطالعات فولکلور تغییر کرد. اتحاد جماهیر شوروی مطالعات فولکلور را متوقف نکرد بلکه این رشته را به سمت روش های جدید هدایت کرد. علیرغم همه فشارها، فولکلور همچنان یک موضوع هویتی بود، و ترانه های محلی به آهنگ های راهپیمایی جمعیتی تبدیل شد که در اواخر دهه 1980 در برابر کنترل شوروی مقاومت می کردند. از زمان استقلال در سال 1991، محققان و مؤسسات فولکلور فولکلور را بازسازی و بازسازی کردند. امروزه هر سه کشور صاحب نظران و مؤسسات فعال بسیاری هستند.

سادهنا نایتانی این قوس انعطاف‌پذیر را از طریق روش‌شناسی میان رشته‌ای و میان رشته‌ای پژوهش بازگو می‌کند. او مطالعه آثار مکتوب، اسناد آرشیوی، داستان‌های زندگی، و گفتگو با فولکلورشناسان، قوم‌شناسان، آرشیویست‌ها و مورخان در تارتو، ریگا و ویلنیوس را ترکیب می‌کند. او مکالمات را روی ویدئو ضبط کرد و بازتاب های فعلی را در مورد مسائل گذشته نزدیک ایجاد کرد. نایتانی بر اساس مطالعه داستان های زندگی و پروژه های تاریخ شفاهی، تاریخ فولکلوریسم و ​​زندگی مردم را در دوره شوروی کشورهای بالتیک در کنار هم قرار می دهد. نتیجه این اولین تاریخ دراماتیک فرهنگ شناسی بالتیک است.

Folklore in the Baltic History: Resistance and Resurgence is about the role of folklore, folklore archives, and folklore studies in the contemporary history of Estonia, Latvia, and Lithuania—together called the Baltic countries. They were occupied by Russia, by Germany, and lastly by the USSR at the end of the Second World War. They regained freedom in 1991.

The period under the rule of the USSR brought several changes to their societies and cultures. Individuals and institutions dealing with folklore—archives, university departments, and folklorists—came under special control, attack, and surveillance. Some of the pioneer folklorists escaped to other countries, but many others witnessed their institutions and the meaning of folklore studies transformed. The USSR did not stop folklore studies but led the field to new methods. In spite of all the pressure, folklore continued to be a matter of identity, and folksongs became the marching songs of crowds resisting Soviet control in the late 1980s. Since independence in 1991, folklore scholars and institutions revamped and reconstituted folkloristics. Today all three countries have many active scholars and institutions.

Sadhana Naithani recounts this resilient arc through an intermedial and interdisciplinary methodology of research. She combines the study of written works, archival documents, life-stories, and conversations with folklorists, ethnologists, archivists, and historians in Tartu, Riga, and Vilnius. She recorded conversations on video, creating current reflections on issues of the recent past. Based on the study of life-stories and oral history projects, Naithani juxtaposes the history of folkloristics and the life of the folk in the Soviet period of the Baltic countries. The result is this dramatic, first-ever history of Baltic folkloristics.