Flashes of Creation: George Gamow, Fred Hoyle, and the Great Big Bang Debate

 

امروز، انفجار بزرگ است. چنان در درک ما از کیهان ریشه دوانده است که تردید در آن دیوانه کننده به نظر می رسد. اما همانطور که پل هالپرن در Flashes of Creation نشان می‌دهد، همین چند دهه پیش صرفاً ذکر آن باعث ایجاد جرقه‌هایی شد. در مرکز این مناظره جورج گامو فیزیکدان روسی آمریکایی و فرد هویل اخترفیزیکدان بریتانیایی حضور داشتند. گامو اصرار داشت که یک انفجار آتشین چگونگی ایجاد عناصر جهان را توضیح می دهد. هویل با حمله به این ایده به عنوان نیمه کاره، پاسخ داد که جهان درگیر یک فرآیند بی پایان خلقت است. نبرد شدید بود. در نهایت، معلوم شد که گامو درست می‌گوید -- عمدتاً -- و هویل، علیرغم موفقیت‌های فراوانش، به خاطر دادن احمقانه‌ترین نام ممکن به این نظریه به یاد می‌آید: «بیگ بنگ». هالپرن درخشش متفکران و به ما یادآوری می‌کند که حتی کسانی که ثابت شده اشتباه می‌کنند، چیزهای زیادی در مورد جسارت، تخیل و خود جهان به ما یاد می‌دهند.

 

 

 

Today, the Big Bang is so entrenched in our understanding of the cosmos that to doubt it would seem crazy. But as Paul Halpern shows in Flashes of Creation, just decades ago its mere mention caused sparks to fly. At the center of the debate were Russian American physicist George Gamow and British astrophysicist Fred Hoyle. Gamow insisted that a fiery explosion explained how the elements of the universe were created. Attacking the idea as half-baked, Hoyle countered that the universe was engaged in a never-ending process of creation. The battle was fierce. In the end, Gamow turned out to be right -- mostly -- and Hoyle, despite his many achievements, is remembered for giving the theory the silliest possible name: "The Big Bang." Halpern captures the brilliance of both thinkers and reminds us that even those proved wrong have much to teach us about boldness, imagination, and the universe itself.