Fisheries Subsidies under International Law

یارانه های شیلات قرن هاست که وجود داشته است. با این حال، این موارد تا پایان قرن حاضر خارج از کانون توجه جامعه بین المللی باقی ماندند، زمانی که اثرات منفی یارانه های شیلات بر تجارت بین المللی، محیط زیست و توسعه پایدار به طور فزاینده ای آشکار شد. در نتیجه مذاکرات دور دوحه پارامترهایی را برای رژیم موثر یارانه های شیلات تعیین کرد. بدین ترتیب اعضای سازمان تجارت جهانی با همکاری سازمان های بین المللی مختلف مذاکرات فشرده ای را آغاز کردند. این مذاکرات با انتشار متن قانونی رئیس گروه مذاکره کننده در مورد قواعد در سال 2007 به اوج خود رسید که تا حد زیادی منعکس کننده وظایف کنفرانس های وزیران و تطبیق منافع مختلف مذاکره کنندگان است. اتحادیه اروپا به عنوان یکی از اعضای اصلی WTO و با سیاست مشترک شیلات خود که برای چندین سال اجرا می شود، می تواند به عنوان مبنایی برای مقایسه و بهبود مقررات پیشنهادی باشد.

Subsidies to fisheries have been in existence for centuries. However, these remained outside the spotlight of the international community until the turn of this century when the negative effects that fisheries subsidies have on international trade, the environment and sustainable development became increasingly clear. As a result the Doha Round Negotiations set the parameters for an effective fisheries subsidies regime. WTO Members thus embarked in intensive negotiations with the collaboration of various international organizations. These negotiations culminated with publication of the legal text of the Chairman of the Negotiating Group on Rules in 2007 which reflects to a large extent the mandates of the Ministerial Conferences and reconciles the diverse interests of the negotiators. The EU as a major WTO Member and with its own Common Fisheries Policy which has been in effect for a number of years can serve as the basis for comparison and improvement of the proposed regulations.