Fisheries Management in Japan: Its institutional features and case studies

ژاپن یکی از بزرگترین کشورهای ماهی خوار جهان با سابقه طولانی است و آداب و رسوم و ارزش های خاص خود را از نظر مدیریت منابع شیلات توسعه داده است. نیمه اول این کتاب تاریخچه و ویژگی‌های سازمانی مدیریت ماهیگیری صید در ژاپن را با 9 مطالعه موردی از اکوسیستم‌های زیر قطبی تا گرمسیری، از گونه‌های بی‌تحرک تا مهاجر و از شیلات صنعتی در مقیاس کوچک ساحلی تا فراساحل معرفی می‌کند. به عنوان مثال، مدیریت شیلات ساحلی بیشتر مبتنی بر جامعه است و مردم محلی اختیار دارند و در فرآیند تصمیم گیری اولویت دارند. در مقابل، شیلات فراساحلی بیشتر صنعتی و تجاری است و دولت ملی نقش عمده ای در مدیریت آن ایفا می کند. یکی از چالش های اصلی در شیلات جهان، پیاده سازی رویکرد اکوسیستمی است، اما هیچ راه حل یکسانی برای اجرای آن وجود ندارد.

نیمه دوم این کتاب مزایا و محدودیت‌های رژیم مدیریت شیلات ژاپن را در نظر می‌گیرد و اقدامات لازم برای سیاست‌های زیست‌محیطی را برای پر کردن شکاف‌های بین مدیریت شیلات و مدیریت مبتنی بر اکوسیستم مورد بحث قرار می‌دهد. به عنوان یک مطالعه موردی، اقدامات مدیریتی در منطقه میراث طبیعی جهانی Shiretoko تجزیه و تحلیل می‌شود. در پایان، طرح بزرگ سیاست شیلات ژاپن برای 20 سال آینده و سه سناریو آینده ارائه شده است.

Japan is one of the world’s largest fish-eating countries with a long history, and has developed its own customs and values in terms of managing fisheries resources. The first half of this book introduces the history and institutional features of capture fisheries management in Japan, with 9 case studies from sub-arctic to tropical ecosystems, from sedentary to migratory species, and from small-scale coastal to offshore industrial fisheries. For example, coastal fisheries management is more community-based, and local people have the authority and take priority in the decision-making process. In contrast, offshore fisheries are more industrialized and commercially oriented, and the national government plays a major role in their management. One of the main challenges in world fisheries is to implement the ecosystem approach, but there is no one-size-fits-all solution for its implementation.

The second half of this book considers the advantages and limitations of the Japanese fisheries management regime and discusses the necessary environmental policy measures to bridge the gaps between fisheries management and ecosystem-based management. As a case study, management measures in the Shiretoko World Natural Heritage area are analyzed. In closing, the Grand Plan of Japanese fisheries policy for the next 20 years and three future scenarios are presented.