First Great Triumph: How Five Americans Made Their Country a World Power

"ما مطمئن بودیم که پیروز خواهیم شد، که باید اولین پیروزی بزرگ را در یک جنبش قدرتمند جهانی کسب کنیم."—تئودور روزولت، 1904

آمریکایی ها دوست دارند فکر کنند که گذشته امپراتوری ندارند. در واقع، ایالات متحده طی پنج سال کوتاه یک قرن پیش (1898-1903) به یک کشور امپراتوری تبدیل شد و با فتح کوبا، پورتوریکو، فیلیپین، هاوایی، گوام، ساموآ و (غیر مستقیم) در صحنه بین‌المللی منفجر شد. پاناما چگونه ملت اینقدر ناگهانی به بازیگری در سیاست جهانی تبدیل شد و چه چیزی الهام بخش حرکت به سمت امپریالیسم در وهله اول بود؟

دیپلمات و نویسنده مشهور وارن زیمرمن به دنبال پاسخ در زندگی و روابط پنج شخصیت برجسته است: تئودور روزولت پرانرژی، استراتژیست نیروی دریایی زاهد آلفرد تی ماهان، هنری کابوت لژ متعصب و حیله گر، جان هی، وزیر امور خارجه میانه رو که به خود شک داشت، و وکیل سرسخت شرکتی که تبدیل به مدیر استعماری الیهو روت شد. این مردان خارق‌العاده که همگی دوستان صمیمی بودند، در مواجهه با انتخاب‌های دشوار، سیاست‌های سیاسی و دیپلماتیک جدیدی را با جسارت متناوب، تکبر، سخاوت، پدرگرایی و بینش به اجرا گذاشتند.

تاریخ زیرکانه زیمرمن از این پنج مرد همچنین روش‌های آنها را بررسی می‌کند. از آمادگی مردم آمریکا برای حمایت از افزایش گسترش در خارج از کشور استفاده کرد. او روشن می‌کند که چرا هیچ بحثی درباره مسئولیت‌های بین‌المللی امروز آمریکا نمی‌تواند بدون درک چگونگی ادعای قدرت‌های جهانی آمریکا در یک قرن پیش کامل شود.

“We were sure that we would win, that we should score the first great triumph in a mighty world-movement.”—Theodore Roosevelt, 1904

Americans like to think they have no imperial past. In fact, the United States became an imperial nation within five short years a century ago (1898-1903), exploding onto the international scene with the conquest of Cuba, Puerto Rico, the Philippines, Hawaii, Guam, Samoa, and (indirectly) Panama. How did the nation become a player in world politics so suddenly—and what inspired the move toward imperialism in the first place?

The renowned diplomat and writer Warren Zimmermann seeks answers in the lives and relationships of five remarkable figures: the hyper-energetic Theodore Roosevelt, the ascetic naval strategist Alfred T. Mahan, the bigoted and wily Henry Cabot Lodge, the self-doubting moderate Secretary of State John Hay, and the hard-edged corporate lawyer turned colonial administrator Elihu Root. Faced with difficult choices, these extraordinary men, all close friends, instituted new political and diplomatic policies with intermittent audacity, arrogance, generosity, paternalism, and vision.

Zimmermann's discerning account of these five men also examines the ways they exploited the readiness of the American people to support a surge of expansion overseas. He makes it clear why no discussion of America's international responsibilities today can be complete without understanding how the United States claimed its global powers a century ago.