Financial Innovations and the Welfare of Nations: How Cross-Border Transfers of Financial Innovations Nurture Emerging Capital Markets

سؤال اصلی که در نوآوری‌های مالی و رفاه ملل به آن پرداخته می‌شود این است که چگونه انتقال نوآوری‌های مالی از اقتصادهای توسعه‌یافته به اقتصادهای در حال توسعه می‌تواند پویایی بازارهای سرمایه در حال ظهور را تقویت کند. بازارهای سرمایه ملی را می توان در امتداد زنجیره ای از بازارهای جنینی تا بازارهای بالغ و نوظهور بر اساس معیار کاهشی "هزینه ملی سرمایه" قرار داد. در فصل مقدماتی، لوران ژاک استدلال می‌کند که کشورهای نوظهور به دلیل «ناقص» و بازارهای مالی ناکارآمد به دلیل هزینه‌های بالای سرمایه دچار معلولیت شده‌اند. از آنجایی که بازارهای سرمایه به سطح بالاتری از «ظهور» می‌رسند، شرکت‌های ملی آنها از هزینه سرمایه کمتری بهره می‌برند که آنها را در اقتصاد جهانی رقابتی‌تر می‌کند و رشد اقتصادی را تحریک می‌کند. انتقال ماهرانه نوآوری‌های مالی به بازارهای نوظهور اغلب مقررات زدایی از بخش خدمات مالی کشور را تشویق می‌کند. این منجر به مجراهای جدیدی برای فرآیند تخصیص سرمایه کارآمدتر مانند اوراق تجاری، تامین مالی مصرف‌کننده اوراق بهادار و سایر روش‌های تامین مالی بدون واسطه می‌شود که با واسطه‌های مالی سنتی (عمدتا بانک‌های تجاری) رقابت می‌کنند، هزینه‌های زندگی خانوارها را کاهش می‌دهند و به طور مشترک به پویایی‌ها دامن می‌زنند. بازارهای نوظهور پاسخ ما به این سوال اصلی که چگونه انتقال نوآوری‌های مالی می‌تواند ثروت ملت‌ها را افزایش دهد این است که نشان دهیم هزینه سرمایه را کاهش می‌دهد در حالی که ریسک سیستمی را بی‌رویه افزایش نمی‌دهد. بخش اول رابطه بین نوآوری های مالی و ریسک سیستمی سیستم مالی بین المللی را بررسی می کند.

The central question addressed in Financial Innovations and the Welfare of Nations is how the transfer of financial innovations from developed to developing economies can nurture the dynamics of emerging capital markets. National capital markets can be positioned along a continuum ranging from embryonic to mature and emerged markets according to a decreasing "national cost of capital" criterion. In the introductory chapter Laurent Jacque argues that newly emerging countries are handicapped by a high cost of capital due to "incomplete" and inefficient financial markets. As capital markets graduate to higher level of "emergedness", their national firms avail themselves of a lower cost of capital that makes them more competitive in the global economy and spurs economic growth. Skillful transfer of financial innovations to emerging markets often encourages the deregulation of the country's financial services sector. This results into new conduits for a more efficient capital allocation process such as commercial paper, securitized consumer finance and other disintermediated modes of financing which out-compete traditional financial intermediaries (mostly commercial banks), reduce households' cost of living and conjointly fuel the dynamics of emerging markets. Our response to the central question of how the transfer of financial innovations can enhance the Wealth of Nations is to show that it reduces the cost of capital while not unduly increasing systemic risk. Part I examines the relationship between financial innovations and systemic risk of the international financial system.