دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Filosofia della carta. Natura, metamorfosi e ibridazioni
دانلود کتاب فلسفه کاغذ. طبیعت، دگردیسی و هیبریداسیون
مشخصات کتاب
Filosofia della carta. Natura, metamorfosi e ibridazioni
ویرایش:
نویسندگان: Massimo Donà
سری: I saggi
ISBN (شابک) : 8893889889, 9788893889889
ناشر: Baldini + Castoldi
سال نشر: 2022
تعداد صفحات: 240
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 838 Kb
قیمت کتاب (تومان) : 49,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Filosofia della carta. Natura, metamorfosi e ibridazioni به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فلسفه کاغذ. طبیعت، دگردیسی و هیبریداسیون نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب فلسفه کاغذ. طبیعت، دگردیسی و هیبریداسیون
کاغذ و طبیعت، بازیافت و دایره ای بودن. فیلسوف ماسیمو دونا پیشنهاد می کند که در مورد موادی که همین کتاب از آن ساخته شده است تأمل شود: کاغذ. او این کار را قبل از هر چیز با بازیابی ریشه های آن انجام می دهد: کاغذ در شرق، دقیقاً به واسطه ترکیبی شدن، متولد شد. طبیعت اساساً دایره ای است. پویایی‌های آن نشان می‌دهد که رفتن به جلو همیشه برای آن عقب‌رفته است. که از آن یک راه اندازی مجدد دائمی. در طبیعت، فرآیندهای دایره ای روشن می کند که همه چیز، هر بار که به آغاز باز می گردد، جدید می شود. این که هیچ‌وقت هیچ‌چیز به شکلی محکم به آن چیزی که به نظر می‌رسد تبدیل نشده است. همه چیز در دگردیسی دائمی است. همه چیز می شود. بنابراین، اشاره به دگردیسی به معنای اشاره به چیزی است که طبیعت، دائماً ناپایدار بودن هر اندیشه تغییر ناپذیر، ازلی و دائمی را به ما نشان می دهد. درک اینکه در عوض چیزها همیشه جدید هستند، یعنی همیشه معانی ممکن متفاوت را نشان می دهند، به معنای درک این است که در اساس چیزهای طبیعی «تخیل» وجود دارد، نه عقلانیت انتزاعی که توسط نوع خاصی از علم به تصرف در آمده است. بسیاری از بلایای اکولوژیکی که سیاره ما را به طور فزاینده ای شکننده می کند و ماندگاری ما در سطح آن را بیش از پیش در معرض خطر قرار می دهد، توسط نوعی تفکر خطی و بهره وری مبتنی بر اسطوره \"رشد\" ایجاد شده است. بر ایده‌ای سفت و سخت از عقلانیت که در میان چیزهای جهان، تنها قابلیت بهره‌برداری اساسی دیده می‌شود که برای قدرتمندتر کردن سلطه بر انسان مفید است. اما طبیعت به ما می آموزد که در ابتدا این دو بودند و نه یکی. اینکه همه چیز در نتیجه یک هیبریداسیون اصلی کار می کند. و این احمقانه است که باور کنیم چیزها «خالص»، بی‌واسطه مهم هستند، و بالاتر از همه چیز خوب و برخی بد، برخی زیبا و برخی زشت هستند. و اینگونه است که می‌توانیم به تأمل در مورد این واقعیت برگردیم که کاغذ به واسطه یک عملیات بازیافت متولد می‌شود. و اینکه تنها به موجب این عملیات می تواند ادعای ارزش نمادین بسیار قوی داشته باشد. هر واحد طبیعی در واقع خود چندگانه است. سلولز نیز یک کمپلکس است. این یک پلیمر، یک سنگدانه است. تنها در صورتی که پیچیدگی ساختاری هر شکلی از هستی را درک کنیم، می‌توانیم بفهمیم که هر پدیده طبیعی به چه معنا از پیچیدگی ساختاری صحبت می‌کند که باید ما را به‌ویژه محتاط کند تا با گسستن روابط، و زخمی کردن وحدتی که همه چیز را در کنار هم نگه می‌دارد، مداخله کنیم. تنها با درک این حقیقت می توان فهمید که همه چیز در طبیعت ترکیبی، پیچیده و در نتیجه با هر چیز دیگری مرتبط است. که هیچ چیز نمی تواند در انزوا زندگی کند، تحت این توهم زندگی کند که می تواند خود را در یک منطقه حفاظت شده محبوس کند و بنابراین مجبور نیست به خود اجازه دهد توسط دیگری، توسط متفاوت، به چیزی که در واقعیت به درستی به ما مربوط می شود آلوده شود. پیشگفتار کارلو پترینی.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Carta e natura, riciclo e circolarità. Il filosofo Massimo Donà si propone di riflettere intorno alla materia di cui questo stesso libro è fatto: la carta. Lo fa ripercorrendone anzitutto le origini: la carta nasce in Oriente, proprio in virtù di un’ibridazione. La natura è per essenza circolare; i suoi dinamismi mostrano che andare avanti è per essa sempre un tornare indietro. Da cui un ricominciare perpetuo. In natura i processi circolari rendono palese che tutto, tornando ogni volta all’inizio, si fa nuovo. Che nulla è mai rigidamente ancorato a quel che sembra esser diventato. Tutto è in perenne metamorfosi. Tutto diviene. Dunque, far riferimento alla metamorfosi significa alludere a ciò che, della natura, ci mostra costantemente l’insostenibilità di qualsivoglia pensiero dell’immutabile, dell’eterno e del permanente. Comprendere che invece le cose sono sempre nuove, ossia che indicano sempre diverse possibili significazioni, vuol dire capire che alla base delle cose naturali v’è la «fantasia», e non l’astratta razionalità fatta propria da un certo tipo di scientificità. Buona parte dei disastri ecologici che rendono sempre più fragile il nostro pianeta, e sempre più a rischio la nostra permanenza sulla sua superficie, sono stati prodotti da una forma di pensiero lineare, produttivistico e fondato sul mito della «crescita». Su un’idea rigida di razionalità che, delle cose del mondo, ha visto solo l’essenziale sfruttabilità, utile a rendere sempre più potente il dominio dell’essere umano. Ma la natura ci insegna che in principio era il due, e non l’uno. Che tutto funge da risultato di un’originaria ibridazione; e che è folle credere che le cose siano «pure», univocamente significanti, e soprattutto che talune cose siano buone e altre cattive, alcune belle e altre brutte. Ed è così che possiamo tornare a riflettere sul fatto che la carta nasce in virtù di un’operazione di riciclo; e che solo in virtù di tale operazione può rivendicare una fortissima valenza simbolica. Ogni unità naturale è infatti in se stessa molteplice. Anche la cellulosa è una complexio; è un polimero, un aggregato. Solo se comprendiamo la strutturale complessità di ogni forma d’esistenza, possiamo capire in che senso ogni fenomeno naturale parli di una complessità strutturale che deve renderci particolarmente attenti a intervenire rompendo relazioni, e ferendo l’unità che tutto tiene insieme. Solo comprendendo questa verità, possiamo capire che in natura tutto è ibrido, complesso, e dunque correlato a ogni altra cosa; che nulla può vivere isolato, illudendosi di potersi confinare in una zona protetta e dunque non costretta a lasciarsi contaminare dall’altro, dal diverso, da quello che, in realtà, più propriamente ci riguarda. Prefazione di Carlo Petrini.
