Filmrezeption und Filmaneignung: Eine qualitativ-rekonstruktive Studie über Praktiken der Rezeption bei Jugendlichen

این اثر در مورد شیوه های تنظیم رابطه بین دنیای روزمره و دنیای فیلم گزارش می دهد. به طور خاص: تمرین‌های مرتبط کردن تمرین روزمره خود (یا ذخایر دانشی که آن را ساختار می‌دهد) با تمرینی که روی فیلم به نمایش در می‌آید. یکی از موارد جالب توجه، اصلاح جهت‌گیری‌های معمولی در جریان تعامل فیلم و بیننده (تخصیص تولیدی) است که باید به عنوان منبعی برای آموزش ضمنی و خودانگیخته مورد بحث قرار گیرد. در یک بررسی جامع از تحقیقات پذیرش (به ویژه مطالعات فرهنگی) و تحقیقات آموزشی فعلی (با در نظر گرفتن نظریه‌های مربوط به تجربه زیبایی‌شناختی)، این اثر یک مفهوم تئوریک صحیح و اشباع تجربی از تخصیص فیلم‌ها را ارائه می‌کند. از منظر جامعه شناسی پراکسیولوژیک دانش و با روش اسنادی می توان مفهوم تخصیص را که در حال حاضر به صورت تورمی به کار می رود، به طور دقیق تر مشخص کرد.

Diese Arbeit berichtet über Praktiken der Regelung des Verhältnisses zwischen Alltagswelten und Filmwelten; insbesondere: Praktiken der Verknüpfung der eigenen Alltagspraxis (bzw. der diese strukturierenden Wissensbestände) mit einer filmisch inszenierten Praxis. Von besonderem Interesse ist dabei die Modifikation habituell verankerter Orientierungen im Zuge der Film-Zuschauer-Interaktion (produktive Aneignung), die als Ressource einer impliziten und spontanen Bildung zu diskutieren ist. In umfassender Auseinandersetzung mit der Rezeptionsforschung (insbesondere der Cultural Studies) und der aktuellen Bildungsforschung (unter Berücksichtigung von Theorien zur ästhetischen Erfahrung) legt die Arbeit ein theoretisch fundiertes und empirisch gesättigtes Konzept der Aneignung von Filmen vor. Es lässt sich so aus der Perspektive einer praxeologischen Wissenssoziologie und mittels der dokumentarischen Methode das heute inflationär verwendete Konzept der Aneignung präzisieren.