Film Narratology

اکثر مطالعات مدرن در مورد روایت، عمدتاً بر ادبیات تمرکز دارند و تنها به فیلم اشاره می کنند. در روایت شناسی فیلم، پیتر دبلیو.جی. ورستراتن، روایت های فیلم را تمرکز اصلی خود قرار می دهد، در حالی که به جلوه های روایی ناشناخته و اساسا متفاوتی که فیلم می تواند با میزانسن، فیلمبرداری و تدوین تولید کند، اشاره می کند.

بازنگری نظریه قطعی روایت ارائه شده توسط محقق ادبی میکه بال، روایت شناسی فیلم تکنیک های سینمایی مانند روایت بیرونی و درونی، کانونی سازی بصری و شنیداری، نیروی روایی صدا و ابهامات ناشی از آن را بررسی می کند. صداگذاری و فلاش بک ورستراتن این اصول روایی را با طیف وسیعی از نمونه‌های برگرفته از سینمای آوانگارد، عصر طلایی هالیوود، فیلم‌های پرفروش و سینمای هنری اروپا نشان می‌دهد. روشنگر و جامع، روایت شناسی فیلم مطمئناً به مرجع استاندارد روایت سینمایی برای دانشجویان و محققان سینما تبدیل خواهد شد.

Most modern studies of narrative tend to focus predominantly on literature with only some reference to film. In Film Narratology, Peter W.J. Verstraten makes film narratives his primary focus, while noting the unexplored and essentially different narrative effects that film can produce with mise-en-scène, cinematography, and editing.

Reworking the definitive theory of narration offeredby literary scholar Mieke Bal, Film Narratology examines cinematic techniques such as external and internal narration, visual and auditive focalization, the narrative force of sound, and the ambiguities caused by voice-overs and flashbacks. Verstraten illustrates these narrative principles with a broad range of examples drawn from avant-garde cinema, golden age Hollywood, blockbusters, and European art cinema. Insightful and comprehensive, Film Narratology will surely become the standard reference of cinematic narration for film students and scholars.