دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Film in the Post-Media Age
دانلود کتاب فیلم در عصر پسا رسانه
مشخصات کتاب
Film in the Post-Media Age
ویرایش:
نویسندگان: Ágnes Pethő
سری:
ISBN (شابک) : 1443837539, 9781443837538
ناشر: Cambridge Scholars Publishing
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 438
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 51,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب فیلم در عصر پسا رسانه: است
در صورت تبدیل فایل کتاب Film in the Post-Media Age به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فیلم در عصر پسا رسانه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب فیلم در عصر پسا رسانه
از صدمین سالگرد سینما، بحث‌های شدیدی در زمینه مطالعات فیلم درباره مرگ قریب‌الوقوع رسانه سینمایی وجود داشته است، مقالات بی‌پایانی که از روح سینمای واقعی دفاع می‌کنند، مرگ سینمای کلاسیک را اعلام کرده و پایان یک دوران را سوگوار کرده‌اند. جریان‌های جدید در مطالعات رسانه‌ای، واژه‌هایی مانند اصلاح (بولتر و گروسین)، همگرایی رسانه‌ای (جنکینز)، زیبایی‌شناسی پسا رسانه‌ای (مانویچ) یا زندگی مجازی فیلم (رودویک) را وارد بحث‌ها کردند. در آغاز هزاره، کل اکوسیستم رسانه ها از طریق فرآیندهای هیبریداسیون و همگرایی رسانه ها به طور اساسی تغییر کرده بود. حتی برخی از نظریه پردازان ادعا می کنند که اکنون که اصطلاح رسانه در بحث های پیرامون هنر و فرهنگ معاصر پیروز شده است، رسانه های واقعی قبلاً از بین رفته اند، زیرا تصاویر دیجیتالی تمام رسانه ها را جذب می کند. تصاویر متحرک وارد گالری های هنری شده و اشکال جدیدی از روابط بین هنری شکل گرفته است. آنها همچنین به خیابان ها و زندگی روزمره ما به عنوان یک رسانه اهلی شده در دسترس همه، به محیط های خصوصی و عمومی جدید (و تلفیقی از هر دو از طریق اینترنت) نقل مکان کرده اند. در نتیجه، آیا باید به جای یک رسانه سینمایی از یک تجربه سینمایی فراگیر صحبت کنیم؟ واقعاً چه اتفاقی برای فیلم می افتد وقتی رسانه سنتی آن به اشکال مختلف دیجیتالی تغییر شکل می دهد و زمانی که مکان ها، نهادها و کاربردهای سنتی آن از بین رفته اند؟ این مکان‌یابی‌ها و پیکربندی‌های مجدد واقعاً مستلزم چیست؟ مهمترین ژانرهای جدید در تصاویر متحرک پس از رسانه چیست؟ آیا این ویدیوی وب است، آیا این سینمای سه بعدی است، آیا این بازی رایانه ای است که با روایت های تصویر متحرک کار می کند، آیا این پایگاه داده بومی جدید، دی وی دی یا تلویزیون قدیمی خوب است که با تمام این اشکال جدید تنظیم شده است؟ خود سینمای تئاتر چگونه با این فرم‌ها و فناوری‌های تصویری جدید تطبیق می‌یابد یا به آن منعکس می‌شود؟ چگونه می‌توانیم همگرایی فرم‌های قدیمی‌تر سینمایی را با زیبایی‌شناسی دیجیتالی نوظهور قابل ردیابی در میزبان‌های معمولی تصاویر متحرک پس از رسانه تفسیر کنیم؟ اینها تنها برخی از پرسش‌های عمده‌ای هستند که بررسی نظری و تحلیل‌های عمیق در این جلد تلاش می‌کند به آنها پاسخ دهد تا نه ناپدید شدن سینما، بلکه زندگی در حال شکوفایی پس رسانه‌ای فیلم را بررسی کند.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Ever since the centenary of cinema there have been intense discussions in the field of film studies about the imminent demise of the cinematic medium, endless articles championing the spirit of genuine cinephilia have proclaimed the death of classical cinema and mourned the end of an era, while new currents in media studies introduced such buzzwords into the discussions as remediation (Bolter and Grusin), media convergence (Jenkins), post-media aesthetics (Manovich) or the virtual life of film (Rodowick). By the turn of the millennium, the whole ecosystem of media had been radically altered through processes of hybridization and media convergence. Some theorists even claim that now that the term medium has triumphed in the discussions around contemporary art and culture, the actual media have already deceased, as digitized imagery absorbs all media. Moving images have entered the art galleries and new forms of inter-art relationships have been forged. They have also moved into the streets and our everyday life as a domesticated medium at everybody s reach, into new private and public environments (and into a fusion of both via the Internet). Consequently, should we speak of an all pervasive cinematic experience instead of a cinematic medium? What really happens to film once its traditional medium has shape shifted into various digital forms and once its traditional locations, institutions and usages have been uprooted? What do these re-locations and re-configurations really entail? What are the most important new genres in post-media moving pictures? Is it the web video, is it 3D cinema, is it the computer game that operates with moving image narratives, is it the new vernacular database, the DVD, or the good old television adjusted to all these new forms? How does theatrical cinema itself adapt to or reflect on these new image forms and technologies? How can we interpret the convergence of older cinematic forms with an emerging digital aesthetics traceable in typical post-media hosts of moving images? These are only some of the major questions that the theoretical investigation and in-depth analyses in this volume try to answer in an attempt at exploring not the disappearance of cinema but the blooming post-media life of film.
