Fight for Old DC: George Preston Marshall, the Integration of the Washington Redskins, and the Rise of a New NFL

در سال 1932، جورج پرستون مارشال، غول‌های لباس‌شویی، مالک بخشی از فرنچایز Boston Braves در لیگ ملی فوتبال شد. برای جدا کردن حق امتیاز خود از تیم بیسبال، در سال 1933 نام آن را به Redskins تغییر داد و سپس در سال 1937 تیم خود را به واشنگتن دی سی منتقل کرد، جایی که تیم در یک دهه بعد دو قهرمانی NFL را به دست آورد. اما خارج از زمین بود که مارشال تاثیر ماندگار خود را گذاشت. او که یک مبتکر بود، «اولین‌های» زیادی در فوتبال حرفه‌ای به دست آورد. تیم او اولین کسی بود که تمام بازی‌هایش را از طریق تلویزیون پخش کرد، آهنگ مبارزه و نمایش نیمه‌وقت خود را داشت، و گروه راهپیمایی و تیم تشویق کننده خود را جمع کرد. او به فوتبال به عنوان یک تجارت سرگرمی نگاه می کرد و بر این اساس تغییراتی را برای افزایش امتیاز و بهبود تجربه هواداران ایجاد کرد.
اما در کنار نوآوری، بحث هایی نیز وجود داشت. مارشال پسر مغرور جنوب بود، و با پایان دهه پنجاه، تیم او تنها امتیاز در سه ورزش لیگ اصلی باقی ماند که حتی یک بازیکن سیاه پوست نداشت. مارشال از سوی کنگره و NFL و رئیس آن، پیت روزل، تحت فشار قرار گرفت، زیرا گسترش لیگ و احتمالات جدید قرارداد تلویزیونی این موضوع را به مالک تمایلی نداشت. نیروهای خارجی سرانجام مارشال را تحت فشار قرار دادند تا با بابی میچل، اولین بازیکن سیاهپوست تیم، در سال 1962 معامله کند. با داستان تسلیم مارشال به عنوان پس‌زمینه، جنگ برای Old DC این سال‌های مهم را روایت می‌کند که NFL شروع به فعالیت کرد. صعود به اوج علاقه ورزشی کشور.

In 1932 laundry-store tycoon George Preston Marshall became part owner of the Boston Braves franchise in the National Football League. To separate his franchise from the baseball team, he renamed it the Redskins in 1933 and then in 1937 moved his team to Washington DC, where the team won two NFL championships over the next decade. But it was off the field that Marshall made his lasting impact. An innovator, he achieved many "firsts" in professional football. His team was the first to telecast all its games, have its own fight song and a halftime show, and assemble its own marching band and cheerleading squad. He viewed football as an entertainment business and accordingly made changes to increase scoring and improve the fan experience.
But along with innovation, there was controversy. Marshall was a proud son of the South, and as the fifties came to a close, his team remained the only franchise in the three major league sports to not have a single black player. Marshall came under pressure from Congress and the NFL and its president, Pete Rozelle, as league expansion and new television contract possibilities forced the issue on the reluctant owner. Outside forces finally pushed Marshall to trade for Bobby Mitchell, the team's first black player, in 1962. With the story of Marshall's holdout as the backdrop, Fight for Old DC chronicles these pivotal years when the NFL began its ascent to the top of the nation's sporting interest.