Fetal Islet Transplantation

علیرغم ظهور انسولین برای استفاده بالینی در سال 1922، توانایی ما برای کنترل هیپرگلای سمی و جلوگیری از عواقب طولانی مدت این بیماری محدود است. بنابراین عادی سازی محیط داخلی با پاسخ های فیزیولوژیکی انسولین و متابولیت ها یک هدف گریزان اما بسیار مهم است. لوزالمعده غدد درون ریز در حال توسعه سیستم مدلی را ارائه می دهد که به بسیاری از چالش های زیست شناس پیوند صحبت می کند. بنابراین تلاش برای عروق سازی، رشد و نمو، تحمل ایمونولوژیک خلاصه کردن آنتوژنز، و ظرفیت ترشح انسولین پاسخگو به گلوکز بافت جزایر جنین، امکان وسوسه انگیزی را برای جایگزینی بافت ترشح کننده انسولین در افراد مبتلا به دیابت فراهم می کند. مطالعات این بافت همچنین به دلیل پیامدهایی که چنین تحقیقاتی برای رویکردهای بیولوژیکی ژنتیکی و مولکولی برای بازگرداندن ترشح انسولین و همچنین برای ارائه سرنخ‌هایی برای افزایش رشد و ترمیم جزایری که هدف بیماری‌های خودایمنی بوده‌اند، مهم است. محققان در زمینه پیوند جزایر جنینی شامل یک گروه کوچک هستند که در سراسر جامعه علمی جهان پراکنده شده اند. بنابراین مهم به نظر می رسید که انجمنی فراهم شود که این دانشمندان بتوانند گرد هم آیند، ایده ها را به اشتراک بگذارند، و به اجماع دست یابند تا پیشرفت در این زمینه به سرعت در حال توسعه تسهیل شود. اگر حمایت خانواده اوکلا باسیل مید، جونیور آن را آشکار نمی کرد، این کنفرانس یک رویا باقی می ماند.

Despite the advent of insulin for clinical use in 1922, our ability to control hypergly­ cemia and prevent the long term sequelae ofthe disease remains limited. Thus normalization of the milieu interieur with physiologic responses of insulin and metabolites remains an elusive but critically important goal. The developing endocrine pancreas provides a model system that speaks to many challenges of the transplantation biologist. Thus the attempt to of vascularization, growth and development, immunologic toler­ recapitulate the ontogeny ance, and glucose responsive insulin secretory capacity of fetal islet tissue provides a tantalizing possibility to replace insulin secreting tissue in persons with diabetes. Studies of this tissue are also important because of the implications such investigations have for genetic and molecular biological approaches to restoring insulin secretion as well as for providing clues to enhancing the growth and repair of islets that have been the target of autoimmune disease. Investigators in the area offetal islet transplantation comprise a small group scattered throughout the world scientific community. Therefore it seemed important to provide a forum where these scientists could gather, share ideas, and achieve consensus such that progress in this rapidly evolving area could be facilitated. The conference would have remained a dream if the support of the Okla Basil Meade, Jr. family had not made it manifest.