Fernsehgewalt: Zuwendungsattraktivität Erregungsverläufe Sozialer Effekt

این جلد به جلب توجه و تأثیر نمایش خشونت در تلویزیون می پردازد. بیش از 1200 آزمودنی 11 ساله و بالاتر در این سری مطالعات چند قسمتی شرکت کردند. با کمک روش‌های اندازه‌گیری فیزیولوژیکی (ضربان قلب و هدایت پوست) و همچنین آزمایش‌های روانی اجتماعی گسترده، به عنوان مثال. ترس، پرخاشگری، همدلی، انتظار کنترل و تحمل، از یک سو زمینه های انگیزشی و از سوی دیگر اثرات جسمی و روانی اجتماعی دریافت خشونت تلویزیونی در نوجوانان و بزرگسالان به صورت تجربی مورد بررسی قرار گرفت. وضعیت فعلی تحقیق با مفاهیم نظری متناقض و نتایج تحقیقاتی مشخص می شود که در پرتو داده های جدید ارزیابی می شوند. بررسی انتقادی تحقیقات خشونت رسانه ای نقطه شروعی برای توجیه رویکرد پژوهشی شناختی-فیزیولوژیکی است که بر فرآیندهای دریافت شناختی و عاطفی تمرکز دارد. در مجموع، نتایج مطالعه نشان می‌دهد که روابط پیچیده‌ای بین رسانه و گیرنده وجود دارد که نمی‌توان آن را در فرمول کوتاه جذاب جامعه‌ای که توسط رسانه‌ها وحشی‌شده است، خلاصه کرد. بلکه نشان می‌دهد که به تصویر کشیدن خشونت می‌تواند اثرات اجتماعی قابل قبول یا غیرقابل قبولی را به همراه داشته باشد، بسته به اینکه چگونه دراماتورژیک جاسازی شده است.

Der Band befaßt sich mit der Zuwendungsattraktivität und Wirkung von Gewaltdarstellungen im Fernsehen. An der mehrteiligen Untersuchungsreihe nahmen über 1.200 Probanden ab 11 Jahren teil. Mit Hilfe physiologischer Meßmethoden (Herzfrequenz und Hautleitfähigkeit) sowie umfangreicher psychosozialer Tests, u. a. zu Angst, Aggression, Empathie, Kontrollerwartung und Toleranz, wurden einerseits Motivhintergründe und andererseits körperliche und psychosoziale Effekte der Fernsehgewalt-Rezeption bei Jugendlichen und Erwachsenen empirisch geprüft. Der bisherige Forschungsstand ist durch widersprüchliche Theoriekonzepte und Untersuchungsergebnisse gekennzeichnet, die im Lichte neuer Daten evaluiert werden. Die kritische Aufarbeitung der Mediengewaltforschung wird zum Ausgangspunkt für die Begründung eines kognitiv-physiologischen Forschungsansatzes, der kognitive und emotionale Rezeptionsprozesse ins Zentrum des Erkenntnisinteresses rückt. Die Ergebnisse der Studie sprechen insgesamt dafür, daß zwischen Medium und Rezipient komplexe Beziehungen bestehen, die sich nicht auf die griffige Kurzformel einer durch Medien verrohten Gesellschaft bringen lassen. Vielmehr zeigt sich, daß Gewaltdarstellungen in Abhängigkeit von der dramaturgischen Einbettung sozialverträgliche oder -unverträgliche Effekte erzeugen können.