Feminist Philosophy of Technology

توجه کمی به فمینیسم و ​​مسائل جنسیتی در جریان اصلی فلسفه تکنولوژی و بالعکس شده است. از زمان آغاز به اصطلاح «فمینیسم موج دوم» (در اواسط قرن بیستم)، آگاهی فزاینده ای از فوریت بازتاب انتقادی فناوری و علم در گفتمان فمینیستی وجود داشته است. اما متفکران فمینیست به طور مداوم فناوری و علم را به عنوان رهایی بخش و رهایی بخش برای جنبش فمینیستی تفسیر نکرده اند. از آنجایی که توسعه فناوری عمدتاً در سیستم‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی که به صورت مردسالارانه سلسله مراتبی دارند، تعبیه شده است، بسیاری از فمینیست‌ها ساختارهای سلطه، به حاشیه رانده شدن و سرکوب را که در بسیاری از فناوری‌ها ذاتی است، مورد انتقاد قرار دادند. بنابراین، مسئله تعریف و انتساب مسئولیت در فن و علم برای این مجموعه ضروری است - به عنوان مثال در مورد تحول فنی نیروی کار، زندگی در جامعه اطلاعاتی، و رابطه بین انسان و ماشین.

There has been little attention to feminism and gender issues in mainstream philosophy of technology and vice versa. Since the beginning of the so-called »second wave feminism« (in the middle of the 20th century), there has been a growing awareness of the urgency of a critical reflection of technology and science within feminist discourse. But feminist thinkers have not consistently interpreted technology and science as emancipative and liberating for the feminist movement. Because technological development is mostly embedded in social, political, and economic systems that are patriarchally hierarchized, many feminists criticized the structures of dominance, marginalization and oppression inherent in numerous technologies. Therefore, the question of defining and ascribing responsibility in technics and science is essential for this anthology – regarding for instance the technological transformation of labor, the life in the information society, and the relationship between humans and machines.