Feminism and Art in Postwar Italy: The Legacy of Carla Lonzi

کارلا لونزی، منتقد هنری مشهور دهه 1960، دنیای هنر را در سال 1970 رها کرد و Rivolta Femminile، یک گروه فمینیستی پیشگام در ایتالیا را تأسیس کرد. با این حال، این کتاب به‌جای جدا کردن چهره‌های برجسته دنیای هنر از فعالان، به این دو با هم نگاه می‌کند. این نشان می‌دهد که حتی زمانی که لونزی هنر را رد کرد، او بیان کرد که چگونه فضاها و جوامع فمینیستی از خلاقیت قدرت می‌گیرند.

یازده مقاله در این کتاب، محافل هنری و فمینیستی ایتالیای پس از جنگ را مستند می‌کنند، زمانی که هر دو با اعتراض رادیکال مشخص می‌شوند. و زیبایی شناسی آوانگارد، با استفاده از منابع اولیه و آرشیوی که قبلا به انگلیسی ترجمه نشده بود. آنها پیوندهای عمیق لونزی را با جنبش تأثیرگذار Arte Povera ایتالیایی ترسیم می کنند و رابطه پیچیده او را با هنرمندان زن آن زمان، مانند کارلا آکاردی و سوزان سانتورو بررسی می کنند.

کارلا لونزی اثر مکتوب و کنشگری بسیار مهمی را نشان می دهد، اما مداخله فمینیستی در تاریخ هنر سنتی فراتر از قانون انگلیسی-آمریکایی که قبلا نادیده گرفته شده بود. این کتاب افزودنی به موقع و فوری برای درک ما از سیاست رادیکال، فمینیسم جدایی طلب و نقد هنری در دوره پس از جنگ است.

A renowned art critic of the 1960s, Carla Lonzi abandoned the art world in 1970 to found Rivolta Femminile, a pioneering feminist collective in Italy. Rather than separating the art world luminary from the activist, however, this book looks at the two together. It demonstrates that even as Lonzi refused art, she articulated how feminist spaces and communities drew strength from creativity.

The eleven essays in this book document the artistic and feminist circles of postwar Italy, a time characterised both by radical protest and avant-garde aesthetics, using primary and archival sources never before translated into English. They map Lonzi's deep connections to the influential Italian Arte Povera movement, and explore her complicated relationship with female artists of the time, such as Carla Accardi and Suzanne Santoro.

Carla Lonzi's written work and activism represents a crucial, but previously overlooked, feminist intervention in traditional art history from beyond the Anglo-American canon. This book is a timely and urgent addition to our understanding of radical politics, separatist feminism and art criticism in the postwar period.