Feindbild: Minderheit: Ethnisierung und ihre Ziele

در خیابان، روزنامه، رادیو و تلویزیون - همه جا مردم با \"ترک ها\" ، \"روس ها\" ، \"پناهجویان\" ، \"آلمانی ها\" و غیره بحث می کنند. تمرکز چنین استدلال هایی معمولاً ایده ویژگی های خاص گروه است. هر ویژگی خاصی که در مورد فردی دخیل باشد، همیشه در مورد کیفیت هایی با بیشترین وحدت، غیرقابل ابطال پذیری، عمق خاص و فراگیر بودن قابل توجه است. برای بیان آن در اصطلاح علوم اجتماعی، در اینجا با مفهومی روزمره از قومیت سروکار داریم. این ایده ای است که از دیرباز در علم مورد استفاده قرار گرفته است و در برخی از رشته ها هنوز هم استفاده می شود. البته امروزه به طور فزاینده ای مشهود است که چنین ایده ای از قومیت در بهترین حالت نمایانگر یک ساختار اجتماعی بسیار مشکل ساز است. مشکل ساختار سازنده اساسی آنها نیست. چنین ایده‌هایی همیشه از شکل‌گیری‌های فرهنگی پیچیده تشکیل شده‌اند که در آنها متنوع‌ترین زمینه‌ها در طول زمان اثر خود را بر جای گذاشته‌اند. آنچه مشکل ساز است، بار سیاسی-اجتماعی چنین ساخت کمابیش مبهم و به طور کلی نسبتاً گمانه زنی است که در جزئیات به سختی قابل درک است. و به ویژه برخورد غیرتاریخی و ضد اجتماعی آنها مشکل ساز است. در اینجا هیچ ایده ای توسعه یافته و به اصطلاح آورده نمی شود. در عوض، ایده‌های قومیت در دست، بدون تردید مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای ایجاد گروه‌ها استفاده می‌شود. به نظر می رسد که آنها به طور فزاینده ای از واقعیت اجتماعی ملموس و از گذشته مصون هستند. واضح است که در پس چنین مفهومی از قومیت، منافع سیاسی خاصی وجود دارد که با تقلیل کل جوامع به جوامع مبدأ خاص عمل می کند.

Auf der Straße, in den Zeitungen, im Rundfunk und im Fernsehen - überall wird mit dem "Türken", dem "Russen", dem "Asylanten", dem "Deutschen" usw. argumentiert. Im Mittelpunkt solcher Argumente steht dabei in der Regel die Vorstellung von gruppenspezifischen Eigenschaften. Um welche besonderen Eigenschaften es sich dabei im Einzelfall auch handeln mag, stets geht es um Eigenschaften von größter Geschlossenheit, entschiedener Un­ verwechselbarkeit, besonderer Tiefe und beträchtlicher Ubiquität. Sozialwis­ senschaftlich formuliert haben wir es hier mit einer alltäglichen Ethnizitäts­ vorstellung zu tun. Es ist eine Vorstellung, die auch in der Wissenschaft lange im Gebrauch war und es in manchen Disziplinen sogar noch bis heute ist. Heute zeigt sich freilich zunehmend, daß eine derartige Ethnizitätsvor­ stellung allenfalls eine sehr problematische soziale Konstruktion darstellt. Problematisch ist dabei nicht ihre konstruktive Grundstruktur. Derartige Vorstellungen bestehen stets aus komplexen kulturellen Gebilden, in denen die verschiedensten Zusammenhänge über die Zeit hinweg ihre Spuren hinterlas­ sen haben. Problematisch ist die gesellschaftspolitische Aufladung einer solchen mehr oder weniger vagen und insgesamt eher spekulativen, im ein­ zelnen kaum noch nachvollziehbaren Konstruktion. Und besonders problema­ tisch ist deren ahistorische und ungesellschaftliche Handhabung. Hier werden keine Vorstellungen erarbeitet und auf den Begriff gebracht. Vielmehr werden die zuhandenen Ethnizitätsvorstellungen ohne zu zögern aufgenommen und zur Erzeugung von Gruppen eingesetzt. Sie erscheinen dabei zunehmend immun gegenüber konkreter gesellschaftlicher Wirklichkeit wie gegenüber der Vergangenheit. Es ist klar, daß hinter einem derartigen Ethnizitätsbegriff ein bestimmtes poltisches Interesse regiert, das mit der Reduktion von ganzen Gesellschaften auf bestimmte Abstammungsgemeinschaften arbeitet.