Fashion in the 1970s

دهه 1970 دهه تضاد سبک بود. بیش از هر دهه دیگری، هر افراطی از مد با یک واکنش متضاد به همان اندازه مرسوم روبرو شد. دامن‌های ماکسی بلند تا مچ پا با شلوارهای تند فوق کوتاه برای جلب توجه رقابت می‌کنند. لباس‌هایی با طرح‌های پر جنب و جوش و پارچه‌های بدیهی دست‌ساز با لباس‌های با رنگ‌های ظریف در پیراهن‌های پشمی و کرپ‌های ابریشمی در تضاد بود.

پنبه‌های ظریف گل‌دار، بافتنی‌های دست‌باف، و چرم دست‌ساز با ظاهر مصنوعی و پلاستیکی جسورانه‌ای که روی کفش‌های پلت‌فرم قرار گرفته‌اند - برای مردان و زنان به طور یکسان. بیشتر از هر زمان دیگری، مد برای پوشیدن لباس های آینده، با ظاهری عجیب و غریب طنزآمیز، به عقب نگاه می کرد، در حالی که جنبش های جایگزین سبک خیابانی مانند پانک از ظاهر برای مبهوت کردن و به چالش کشیدن حاکمیت استفاده می کردند.

The 1970s was a decade of style contrasts. More so than in any other decade, every extreme of fashion was met by an equally trendy opposite reaction. Ankle-length maxi skirts vied for attention with super-short hot-pants. Outfits in vibrant prints and obviously man-made fabrics contrasted with subtly-colored ensembles in wool jerseys and silky crepes.

Delicate floral cottons, hand-knits, and hand-tooled leather came up against boldly synthetic and plastic looks perched atop platform shoes--for men and women alike. More so than at any other time, fashion looked backwards in order to dress the future, with quirkily ironic retro looks, while alternative street-style movements such as Punk used appearance to startle and challenge the establishment.