Fanaticism: A Political Philosophical History

از آنجایی که اجماع لیبرال دمکراتیک پس از جنگ جهانی دوم در سراسر جهان مورد تهاجم فزاینده ای قرار می گیرد، زاخاری آر گلداسمیت موضوعی به موقع را بررسی می کند: ظهور دوباره تعصب. کتاب او نشان می‌دهد که چگونه مفهوم تعصب، که اغلب به طور غیرمستقیم و با کمی پیش‌اندیشی مورد استناد قرار می‌گیرد، در واقع تاریخ طولانی‌ای دارد که به دوران باستان بازمی‌گردد. گلداسمیت با ردیابی این تاریخ از طریق اصلاحات و روشنگری تا لحظه کنونی ما از افراط گرایی سیاسی، گزارشی بدیع از تعصب ارائه می دهد و به تفصیل تبدیل آن را از مفهومی عمدتاً مذهبی به مفهومی سیاسی در حول و حوش زمان انقلاب فرانسه توضیح می دهد. او از آثار امانوئل کانت، ادموند بورک و فئودور داستایوسکی - همه ناظران مشتاق تعصب، و به ویژه نوع سیاسی آن - استفاده می کند تا این لحظه حیاتی در توسعه تعصب سیاسی را بررسی کند.

بررسی مفهوم سازی ها. گلد اسمیت نشان می دهد که چگونه این مفهوم در طول زمان تغییر کرده است و در برابر تعریف آسان مقاومت می کند. با این وجود، تحلیل او از نوشته‌های شخصیت‌های کلیدی سنت اندیشه سیاسی در مورد تعصب، درک پیچیده و ظریفی از این مفهوم را به دست می‌دهد که به ما امکان می‌دهد برجسته‌ترین ویژگی‌های آن را شناسایی و مشاهده کنیم: غیرعقلانی، مسیحیت، آغوش انتزاع، میل به تازگی، کمال جویی، فقدان محدودیت در سیاست، در آغوش کشیدن خشونت، یقین، اشتیاق و جذابیت همیشگی آن برای روشنفکران. تاریخ سیاسی-فلسفی تعصب گلداسمیت به ما استدلال و هشداری را علیه خود تعصب ارائه می دهد و نشان می دهد که تعصب ضد دمکراتیک، غیر لیبرال، ضدسیاسی و هرگز ضروری نیست.

As the post-WWII liberal democratic consensus comes under increasing assault around the globe, Zachary R. Goldsmith investigates a timely topic: the reemergence of fanaticism. His book demonstrates how the concept of fanaticism, so often flippantly invoked with little forethought, actually has a long history stretching back to ancient times. Tracing this history through the Reformation and the Enlightenment to our present moment of political extremism run amok, Goldsmith offers a novel account of fanaticism, detailing its transformation from a primarily religious to a political concept around the time of the French Revolution. He draws on the work of Immanuel Kant, Edmund Burke, and Fyodor Dostoevsky―all keen observers of fanaticism, and especially its political variant―in order to explore this crucial moment in the development of political fanaticism.

Examining conceptualizations of fanaticism from different geographical, political, temporal, and contextual backgrounds, Goldsmith reveals how the concept has changed over time and resists easy definition. Nevertheless, his analysis of the writings of key figures from the tradition of political thought regarding fanaticism yields a complex and nuanced understanding of the concept that allows us to productively identify and observe its most salient characteristics: irrationality, messianism, the embrace of abstraction, the desire for novelty, the pursuit of perfection, a lack of limits in politics, the embrace of violence, certainty, passion, and its perennial attraction to intellectuals. Goldsmith’s political-philosophical history of fanaticism offers us an argument and warning against fanaticism itself, demonstrating that fanaticism is antidemocratic, illiberal, antipolitical, and never necessary.