Family Therapy: An Interactional Approach

دکتر مائوریتزیو آندولفی، "اندی" برای سگ من و من، یکی از نظریه پردازان خانواده درمانی نسل چهارم است. این کتاب، که او آن را "تعاملی" می نامد، احتمالاً کتابی است که از آن لذت نخواهید برد. شاید بتوانید آن را به یکی از همکاران رقیب در روز تولدش بدهید. ترکیب آموزه های زورلینگ و لاپریر با فربر گیج کننده است. به آن تحلیل هورنی را اضافه کنید و با دو اونس مینوچین و یک درام هیلی هم بزنید، آندولفی حواس دوستان و همکارانش را پرت می کند. کار او با Can crini تا حدودی او را دوباره پرورش داد، اما یک رومی یک رومی است، و، البته، او نمی‌توانست مشکلاتی مانند مشکلاتی را که ما در ایالات متحده فتح می‌کنیم، درک کند. با فرض اینکه رقیب شما یک متفکر علت و معلولی آموزش دیده است، ممکن است راه هایی برای تماشای او پیدا کنید. اگر روش های متناقض را امتحان نکرده است، از او انتظار داشته باشید که یک مرخصی طولانی از محل کار بگیرد. اگر او قبلاً یک خانواده درمانگر خوب باشد، ممکن است کمی هیپومانیک شود و تیم او ممکن است در خلوت با شما صحبت کنند. آنها را تشویق کنید که به او پیشنهاد کنند که بیشتر کار کند و خواندن کتاب را متوقف کند یا بهتر است آن را به کتابخانه مدرسه مددکاری اجتماعی اهدا کند. آنها هر چیزی را خواهند خواند اگر تیم شکایت دارد که کتاب به خانواده‌های بیمار آموزش می‌دهد که چگونه درمانگر خودشان باشند، در مقابل هر انگیزه‌ای برای بررسی این موضوع مقاومت کنید. هیچ خانواده ای نمی تواند خود را ترمیم کند وقتی که قبلاً ناکارآمد باشد. ما می دانیم که کمک حرفه ای تنها امید است.

Dr. Maurizio Andolfi, "Andi" to my dog and me, is one of the fourth­ generation family therapy theorists. This book, which he calls "interac­ tional," is probably one you would not enjoy. Maybe you could give it to a rival colleague on his birthday. Combining the teachings of Zwerling and Laperriere with Ferber is confusing. Add to that a Horney analysis and stir with two ounces of Minuchin and a dram of Haley, and Andolfi becomes distracting to his friends and colleagues. His work with Can­ crini reacculturated him somewhat, but a Roman is a Roman, and, of course, he could not understand such problems as those we conquer in the United States. Assuming your rival is a well-trained, cause-and-effect thinker, you might find ways to watch him squirm. If he has not tried paradoxical methods, expect him to take a long vacation from work. If he is already a good family therapist, he may become a bit hypomanic, and his team may talk to you in private. Encourage them to suggest that he work harder and stop reading the book or, better still, donate it to the social­ work school library; they will read anything. If the team complains that the book advises teaching sick families how to be their own therapists, resist any impulse to check this out. No family could become self­ reparative when it is already dysfunctional. We know that professional help is the only hope.