Familienerziehung im historischen Wandel: Eine qualitative Studie über Erziehung und Erziehungserfahrungen von drei Generationen

این کتاب تغییرات اجتماعی آموزش خانواده را در سه نسل از دوره امپراتوری آلمان تا کنون بررسی می کند. نتایج پرتره های تجربی-کیفی نسلی منجر به نظریه تربیت خانواده می شود. فرض اساسی این است که آموزش خانواده در چارچوب سه نسل یک الگوی معمولی معاصر است. رویکرد چند سطحی مورد علاقه است، که به صورت عمودی بر دوره سه نسل و به صورت افقی بر سه نسل در هر نسل تمرکز می کند. بررسی می‌شود که چگونه نحوه مراقبت و تربیت والدین و پدربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها و همچنین شرایط یادگیری و آموزشی فرزندان در روابط خانوادگی بین نسل‌ها در طول سه نسل در پس زمینه تاریخ اجتماعی از امپراتوری آلمان تا جمهوری آلمان و پس از سال 1989 تغییر کرده است. چگونه مؤسسات آموزشی تأثیر دارند نقطه شروع، مدل بودجه دستوری و مذاکره است که بسط و مشخص شده است تا محتوای مرکزی را در بر گیرد. اینها منجر به نظریه تربیت خانواده می شود.

Das Buch untersucht den sozialen Wandel von familialer Erziehung in drei Generationen im Zeitraum vom Kaiserreich bis zur Gegenwart. Die Ergebnisse der empirisch-qualitativen Generationenporträts münden in eine Theorie der Familienerziehung. Grundlegende Annahme ist, dass Familienerziehung im Kontext von drei Generationen ein typisches Muster gegenwärtiger Zeit ist. Favorisiert wird ein Mehrebenenansatz, mit dem vertikal der Zeitraum über drei Generationen und horizontal in jeder Generation drei Generationen fokussiert werden. Untersucht wird, wie sich die Betreuungs- und Erziehungspraxis der Eltern und Großeltern sowie die Lern- und Bildungsbedingungen der Kinder in familialen Generationsbeziehungen über drei Generationen vor dem Hintergrund der Sozialgeschichte vom Kaiserreich bis zur DDR und nach 1989 verändern und pädagogische Institutionen Einfluss nehmen. Angesetzt wird am Modell des Befehls- und Verhandlungshaushaltes, der um zentrale Inhalte erweitert und präzisiert wird. Diese münden in eine Theorie der Familienerziehung.