Facial Hair and the Performance of Early Modern Masculinity

موی صورت و عملکرد مردانگی اولیه مدرن اولین مطالعه انتقادی کاملی است که اهمیت ریش را از نظر اجرای تئاتری مردانگی تحلیل می‌کند.

طبق گفتارهای پزشکی، فرهنگی و ادبی اوایل دوران مدرن در انگلستان، موهای صورت نشان دهنده مردانگی بزرگسالان بود در حالی که بی ریشی نشان دهنده دوران پسری بود. بنابراین ریش پاسپورتی برای امتیازات فرهنگی بود. این کتاب این موضوع را در رابطه با مرحله مدرن اولیه بررسی می‌کند، فضایی که در آن فرآیندهای شکل‌گیری جنسیت در جامعه مدرن اولیه نوشته شده بود، و اینکه چگونه استفاده از موهای صورت در تئاتر، عملیات قدرت و سیاست را در جامعه به طور گسترده‌تری روشن می‌کند.

این جلد که برای محققان تئاتر مدرن اولیه و تاریخ تئاتر نوشته شده است، نقش ریش ها در ساخت مردانگی روی صحنه را تشریح می کند و چالش های پیش روی ایدئولوژی غالب مردانگی را تصدیق می کند. توسط پسران و مردانی که ایده‌آل‌های مردانه ریش‌دار را نادرست معرفی کردند یا نتوانستند به آن عمل کنند.

Facial Hair and the Performance of Early Modern Masculinity is the first full-length critical study to analyse the importance of beards in terms of the theatrical performance of masculinity.

According to medical, cultural, and literary discourses of early modern era in England, facial hair marked adult manliness while beardlessness indicated boyhood. Beards were therefore a passport to cultural prerogatives. This book explores this in relation to the early modern stage, a space in which the processes of gender formation in early modern society were writ large, and how the uses of facial hair in the theatre illuminate the operations of power and politics in society more widely.

Written for scholars of Early Modern Theatre and Theatre History, this volume anatomises the role of beards in the construction of onstage masculinity, acknowledging the challenges offered to the dominant ideology of manliness by boys and men who misrepresented or failed to fulfil bearded masculine ideals.