Expressionismus: Manifeste und Dokumente zur deutschen Literatur 1910 – 1920

اعلامیه‌ها و اسنادی که در اینجا درباره ادبیات آلمانی بین سال‌های 1910 و 1920 گردآوری شده‌اند، در خدمت بازسازی آن حاشیه ادبی-هنری یا ضدفرهنگی هستند که در حدود سال 1910 با مجلات، ناشران، محافل، کلوپ‌ها و کاباره‌های خاص خود در تقابل با فرهنگ تثبیت شده و برای که نام «اکسپرسیونیسم» بر آن غالب بود. با این حال، آنچه خارج از این جنبش روشنفکری آوانگارد بود، تا حدی مستند است که اکسپرسیونیسم به شیوه ای انتقادی و جدلی از آن فاصله گرفت و همچنین در متون نویسندگانی که به عنوان بیگانه، موضعی درباره اکسپرسیونیسم داشتند یا نزدیک به اکسپرسیونیسم بودند. آن را با اشکال مشابه اندیشه. این جلد مبتنی بر مفهومی است که از نزدیک با اظهارات مقدماتی آموزنده و تفسیری، اسناد و نظرات مربوط به آنها مرتبط است. قبل از هر بخش، مقدمه ای وجود دارد که همراه با ارجاعات متقابل متعدد، منابع کتابشناختی بیشتر و اطلاعات مربوط به تحقیق، موضوع مربوطه را معرفی می کند و اطلاعاتی در مورد اهمیت اسناد چاپی ارائه می دهد. برخلاف مجموعه‌های اسناد موجود (بیشتر چاپ نشده) از این دوره، «ایسم‌های» مختلف (آینده‌گرایی، دادائیسم، کنش‌گرایی و غیره) به طور جداگانه مستند نشده‌اند، بلکه به دیدگاه‌های کلی اختصاص داده شده‌اند. حوزه‌های «نقد فرهنگی» و «زندگی ادبی» فضای زیادی را اشغال می‌کنند. دو فصل بالا در کنار فصل های مربوط به مفهوم اکسپرسیونیسم و ​​زیبایی شناسی و شاعرانگی به همان اندازه مهم هستند. در انجام این کار، ویراستاران تلاش کردند هم با واقعیت تاریخی و هم با علایق متغیر در مطالعات ادبی مطابقت داشته باشند. فهرست افراد و آثار (با کلمات کلیدی بیوگرافی درباره نویسندگان و هنرمندان مرتبط با اکسپرسیونیسم) حجم را باز می کند.

Die hier zusammengestellten Manifeste und Dokumente zur deutschen Literatur zwischen 1910 und 1920 dienen der Rekonstruktion jener literarisch-künstlerischen Rand- oder Gegenkultur, die sich um 1910 mit eigenen Zeitschriften, Verlagen, Kreisen, Clubs und Kabaretts in Opposition zur etablierten Kultur herausbildete und für die sich der Name »Expressionismus« durchsetzte. Was außerhalb dieser intellektuell-avantgardistischen Bewegung stand, ist jedoch soweit mitdokumentiert, als sich der Expressionismus kritisch- polemisch davon abgrenzte, und darüber hinaus durch Texte von Autoren, die als Außenstehende zum Expressionismus Stellung nahmen oder ihm mit analogen Denkformen nahestanden. Dem Band liegt ein Konzept zugrunde, das die informierenden und interpretierenden Vorbemerkungen, die Dokumente und die Kommentare dazu eng aufeinander bezieht. Jedem Einzelabschnitt ist eine Einleitung vorangestellt, die zusammen mit zahlreichen Querverweisen, weiterführenden bibliographischen Quellenangaben und Hinweisen zur Forschung, in den jeweiligen Themenaspekt einführt und über den Stellenwert der abgedruckten Dokumente orientiert. Im Unterschied zu schon vorliegenden (größtenteils vergriffenen) Dokumentensammlungen zu diesem Zeitraum sind die verschiedenen »Ismen« (Futurismus, Dadaismus, Aktivismus etc.) nicht gesondert dokumentiert, sondern übergreifenden Gesichtspunkten zugeordnet. Einen breiten Raum nehmen dabei die Bereiche der »Kulturkritik« und des »literarischen Lebens« ein. Die beiden Kapitel darüber stehen gleichgewichtig neben denen zum Expressionismus-Begriff und zur Ästhetik und Poetik. Die Herausgeber versuchten damit sowohl der historischen Wirklichkeit als auch den gewandelten literaturwissenschaftlichen Interessen zu entsprechen. Personenund Werkregister (mit biographischen Stichworten zu Autoren und Künstlern aus dem Umkreis des Expressionismus) erschließen den Band.