دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Rhoads Murphey سری: ISBN (شابک) : 9781847252203 ناشر: Continuum سال نشر: 2008 تعداد صفحات: 369 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 9 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Exploring Ottoman Sovereignty: Tradition, Image and Practice in the Ottoman Imperial Household, 1400-1800 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کاوش در حاکمیت عثمانی: سنت ، تصویر و عملکرد در خانواده سلطنتی عثمانی ، 1400-1800 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
آیا می توان «ماهیت» پادشاهی عثمانی را شناسایی کرد؟ و اگر چنین است، اصول محرک اصلی حاکم بر این سلسله در طول عمر 600 ساله آن چه بوده است و چقدر مستمر و ثابت بوده است؟ پس از مرگ عثمان بنیانگذار این سلسله در سال 1324، 35 جانشین تاج و تخت را در دست داشتند. علیرغم طیف گسترده ای از ویژگی های شخصیتی، تمایلات و ترجیحات شخصی، آنها منجر به گسترش، رکود و در نهایت فروپاشی امپراتوری شدند. رودس مورفی روشی جایگزین برای درک روح امپراتوری ارائه می دهد که در نهاد اصلی حاکم آن منعکس شده است: سلطنت. در بیشتر دوره حکومت متمرکز عثمانی بین حدود. در سالهای 1450 و 1850، هر یک از حاکمان متوالی سلسله، دستگاه بوروکراسی دولتی را برای دستیابی به اولویتهای حکومتی خود، مبتنی بر فرهنگ کاخ و دربار و آیینهای حاکمیت و همچنین نقش سلطان بهعنوان رئیس دستگاه اداری دولتی مرکزی، توسعه دادند و از آن استفاده کردند. حاکمیت به شخص سلطان تعلق داشت که (با دربارش) هم اغلب و هم برای مدت طولانی دور از اقامتگاه اصلی خود نقل مکان می کرد. در دوره بین 1360 و 1453 پایتخت های دوگانه در بورسا و ادرنه (ادریانوپل) وجود داشت و حتی پس از 1453 چندین سلطان عثمانی ترجیح دادند که ادرنه را بر استانبول ترجیح دهند. حتی سلطان سلیمان باشکوه - که توسط عثمانیها، معاصران غربی و تحلیلگران مدرن به عنوان اوج سلطنت عثمانی شناخته میشد - زمان بسیار بیشتری را دور از اقامتگاه خود در کاخ توپکاپی گذراند تا در آن. این کتاب پیچیدگی فزاینده امپراتوری را بررسی می کند زیرا تأثیرات فرهنگی و میراث امپراتوری را از منابع متنوعی جذب می کند که هر کدام به نوبه خود تفسیر بیشتری از مفاهیم موجود از پادشاهی و تعاریف نقش و عملکرد حاکم را به وجود می آورد.
Is it possible to identify the 'essence' of Ottoman kingship? And if so, what were the core motivating principles that governed the dynasty over its 600 year lifespan and how continuous and consistent were they? Following the death of the dynasty's eponymous founder Osman in 1324, 35 successors held the throne. Despite the wide range of character traits, dispositions and personal preferences, they led the expansion, stagnation and eventual collapse of the empire. Rhoades Murphey offers an alternative way of understanding the soul of the empire as reflected in its key ruling institution: the sultanate. For much of the period of centralized Ottoman rule between ca. 1450 and 1850 each of the dynasty's successive rulers developed and used the state bureaucratic apparatus to achieve their ruling priorities, based around the palace and court culture and rituals of sovereignty as well as the sultan's role as the head of the central state administrative apparatus. Sovereignty was attached to the person of the sultan who moved (with his court) both often and for prolonged stays away from his principal residence. In the period between 1360 and 1453 there were dual capitals at Bursa and Edirne (Adrianople) and even after 1453 several Ottoman sultans showed a preference for Edirne over Istanbul. Even Sultan Suleyman the Magnificent - held by the Ottomans, western contemporaries and modern analysts alike to be the pinnacle and paragon of Ottoman kingship - spent far more time away from his residence at the Topkapi Palace than in it. This book explores the growing complexity of the empire as it absorbed cultural influences and imperial legacies from a wide diversity of sources each in turn engendering a further interpretation of existing notions of kingship and definitions of the role and function of the ruler.
Introduction 1. Dynastic Origins: Medieval Inheritances and Major Influences on Ottoman Concepts of Sovereignty 2. Dynastic Identity: Ottoman Political Values and the Quest for an Imperial Identity in the Proto-Imperial Era, 1300-1450 3. Dynastic Image: An Investigation of the Ottomans' Use of Titulature in Coins and Chancellery Documents 4. The Dynasty as Family Enterprise: Sibling Rivalry, Struggles for Succession to the Throne and Incipient Creation of the 'Political Household' 5. Consolidation of the Political Household in the Immediate Post-Accession Phase of Rule 6. Formation of the Wider Palace Household: A People-Centered Glimpse at the Institution of the Sultanate and an Account of the Composition, Growth and Development of the Imperial Administrative Corps, c.1470 to c.1670 7. Celebrating the Coming of Age of an Ottoman Prince: Exclusivity versus Inclusiveness in Ottoman Court Ceremonial 8. Ottoman Sovereignty in Motion: Developing the Means through Ceremony and Ritual for Projecting the Sultan's Power and Authority beyond the Confines of the Palace Precincts 9. The Art of Communication: Foundations of Ottoman Bureaucratic Efficiency in the High Imperial Era Conclusion