Exploring Education and Professional Practice: Through the Lens of Practice Architectures

این کتاب برای کمک به مردم برای درک و تغییر آموزش و عملکرد حرفه ای نوشته شده است. این تئوری معماری‌های عملی را ارائه می‌کند و بسط می‌دهد، و گزارشی معاصر از اینکه شیوه‌ها از چه چیزهایی تشکیل شده‌اند و نحوه شکل‌گیری و شکل‌گیری شیوه‌ها توسط ترتیباتی که با آن‌ها در مکان‌های عملی در هم می‌آیند، ارائه می‌دهد. از طریق فصل‌های موردی مبتنی بر تجربی، این کتاب نشان می‌دهد که چگونه می‌توان از معماری‌های تئوری عمل به عنوان منبعی نظری، تحلیلی و تحول‌آفرین برای ایجاد بینش‌هایی استفاده کرد که پیامدهای مهمی برای عمل، نظریه، خط‌مشی و تحقیق در آموزش و تمرین حرفه‌ای دارند. . این بینش‌ها به نحوه شکل‌گیری شیوه‌ها با ترتیبات (و سایر شیوه‌ها) موجود در مکان‌های خاص تمرین، از جمله محیط‌های آموزشی دوران کودکی، مدارس، آموزش بزرگسالان، و محل‌های کار مربوط می‌شوند. آنها همچنین به نحوه ایجاد فضاهای بین الاذهانی متمایز مربوط می شوند، به طوری که افراد به روش های خاصی با یکدیگر مواجه می شوند (الف) در فضاهای معنایی خاص، (ب) که در مکان ها و مدت زمان های خاص در فضا-زمان فیزیکی تحقق می یابند، و (ج) در فضاهای اجتماعی خاص با استفاده از چنین بینش‌هایی، خوانندگان می‌توانند با تغییر معماری‌های عملی که آن‌ها را ممکن می‌سازد، در جهت تغییر شیوه‌ها کار کنند.

This book was written to help people understand and transform education and professional practice. It presents and extends the theory of practice architectures, and offers a contemporary account of what practices are composed of and how practices shape and are shaped by the arrangements with which they are enmeshed in sites of practice. Through its empirically-based case chapters, the book demonstrates how the theory of practice architectures can be used as a theoretical, analytical, and transformational resource to generate insights that have important implications for practice, theory, policy, and research in education and professional practice. These insights relate to how practices are shaped by arrangements (and other practices) present in specific sites of practice, including early childhood education settings, schools, adult education, and workplaces. They also relate to how practices create distinctive intersubjective spaces, so that people encounter one another in particular ways (a) in particular semantic spaces, (b) that are realised in particular locations and durations in physical space-time, and (c) in particular social spaces. By applying such insights, readers can work towards changing practices by transforming the practice architectures that make them possible.