Exploratory Experiments: Ampère, Faraday, and the Origins of Electrodynamics

قرن نوزدهم دوره شکل گیری الکترومغناطیس و الکترودینامیک بود. کشف پیشگامانه هانس کریستین اورستد در مورد تعامل بین الکتریسیته و مغناطیس در سال 1820 موجی از تحقیقات را الهام بخشید، به علم الکترودینامیک منجر شد و منجر به توسعه نظریه الکترومغناطیسی شد. شایان ذکر است، در پاسخ، آندره ماری آمپر و مایکل فارادی دو نظریه ناسازگار و رقیب را توسعه دادند. اگرچه رویکردها و چارچوب‌های مفهومی آن‌ها اساساً متفاوت بود، کار آنها با هم یک انقلاب تکنولوژیکی را به راه انداخت - که پایه‌ای برای درک علمی مدرن ما از الکتریسیته است - و یکی از مهم‌ترین بحث‌ها در فیزیک، بین عمل الکترودینامیکی در فاصله و میدان. نظریه‌ها.

در این مطالعه بنیادی، فردریش اشتاینل کار تأثیرگذار آمپر و فارادی را با هم مقایسه می‌کند تا نقش برجسته آزمایش اکتشافی را در توسعه علم آشکار کند. در حالی که این مرحله اکتشافی مسئول نوآوری های مفهومی تعیین کننده بود، هنوز با این جزئیات زیاد مورد بررسی قرار نگرفته است. این کتاب با تمرکز بر رویه‌های تحقیقاتی آمپر و فارادی، بازسازی‌شده از مواد آرشیوی ناشناخته قبلی، از جمله یادداشت‌های آزمایشگاهی، خاطرات روزانه، نامه‌ها، و تعامل با سازندگان ابزار، هم مبنای تاریخی و معرفت‌شناختی آزمایش‌های اکتشافی و هم اهمیت آن برای توسعه علمی را در نظر می‌گیرد. div>

The nineteenth century was a formative period for electromagnetism and electrodynamics. Hans Christian Ørsted’s groundbreaking discovery of the interaction between electricity and magnetism in 1820 inspired a wave of research, led to the science of electrodynamics, and resulted in the development of electromagnetic theory. Remarkably, in response, André-Marie Ampère and Michael Faraday developed two incompatible, competing theories. Although their approaches and conceptual frameworks were fundamentally different, together their work launched a technological revolution—laying the foundation for our modern scientific understanding of electricity—and one of the most important debates in physics, between electrodynamic action-at-a-distance and field theories.

In this foundational study, Friedrich Steinle compares the influential work of Ampère and Faraday to reveal the prominent role of exploratory experimentation in the development of science. While this exploratory phase was responsible for decisive conceptual innovations, it has yet to be examined in such great detail. Focusing on Ampère’s and Faraday’s research practices, reconstructed from previously unknown archival materials, including laboratory notes, diaries, letters, and interactions with instrument makers, this book considers both the historic and epistemological basis of exploratory experimentation and its importance to scientific development.