Experimental Slips and Human Error: Exploring the Architecture of Volition

در حالی که بیشتر انسان ها وقت خود را صرف تلاش برای درست کردن امور می کنند، اصول روانشناختی به طرز انحرافی به خطا اختصاص داده شده است. خطاها به طور گسترده برای بررسی ادراک، حافظه و عملکرد استفاده می شوند. برخی از پزشکان خطاهایی مانند برگ چای را برای سرنخ هایی از انگیزه های ناخودآگاه مطالعه می کنند. و این جلد کار پژوهشگرانی را ارائه می‌کند که در انحراف بیش از حد، عملاً باعث می‌شوند که افراد در گفتار و عمل دچار خطاهای قابل پیش‌بینی شوند. برخی از دلایل این عجیب و غریب روشن است. به نظر می رسد که خطاها در پیوند بسیاری از سوالات عمیق روانشناختی قرار دارند. خود مفهوم خطا مستلزم هدف یا معیاری است که در مقایسه با آن خطا خطا است. و اهداف، مسائل اساسی کنترل، انگیزه و اراده را به ارمغان می آورند (بارس، 1987، 1988؛ وینر، 1961). خطاها برای اندازه‌گیری کیفیت عملکرد در یادگیری، دانش تخصصی و آسیب‌های مغزی و سایر حالت‌های ناکارآمد عمل می‌کنند. و با غافلگیر کردن ما، اغلب توجه خود را به پدیده هایی جلب می کنند که در غیر این صورت ممکن است آنها را بدیهی بدانیم. همچنین به نظر می‌رسد که خطاها «مفاصل طبیعی» را در واحدهای ادراک، زبان، حافظه و حل مسئله آشکار می‌کنند که در غیر این صورت ممکن است نامرئی باشند (به عنوان مثال، مک‌کی، 1981؛ میلر، 1956؛ نیوول و سایمون، 1972؛ تریسمن و جلاد. ، 1980).

Whereas most humans spend their time trying to get things right, psycholo­ gists are perversely dedicated to error. Errors are extensively used to in­ vestigate perception, memory, and performance; some clinicians study errors like tea leaves for clues to unconscious motives; and this volume presents the work of researchers who, in an excess of perversity, actually cause people to make predictable errors in speech and action. Some reasons for this oddity are clear. Errors seem to stand at the nexus of many deep-psychological questions. The very concept of error presupposes a goal or criterion by comparison to which an error is an error; and goals bring in the foundation issues of control, motivation, and volition (Baars, 1987, 1988; Wiener, 1961). Errors serve to measure the quality of performance in learning, in expert knowledge, and in brain damage and other dysfunctional states; and by surprising us, they often call attention to phenomena we might otherwise take for granted. Errors also seem to reveal the "natural joints" in perception, language, memory, and problem solving-revealing units that may otherwise be invisible (e. g. , MacKay, 1981; Miller, 1956; Newell & Simon, 1972; Treisman & Gelade, 1980).