Expected Miracles: Surgeons at Work

معجزه های مورد انتظار دنیای جراحان را از منظر خودشان بررسی می کند اینکه آنها چگونه خود، کارشان، همکاران و جوامع را درک می کنند. جوآن کاسل با درک اینکه جراحی یک هنر، یک هنر، یک علم و یک تجارت است، با توصیف‌های تکان‌دهنده، دردناک و هیجان‌انگیز، تصویری واضح از فرهنگ جراحی را ارائه می‌دهد.

کاسل وارد مرحله‌ای شده است. قلمرویی که افراد غیرعادی معمولاً افقی، برهنه و بیهوش هستند. او با استفاده از استعاره مرکزی "معجزه" جراحی، درام اتاق عمل را روشن می کند، جایی که جراحان و بیماران به طور یکسان انتظار اجرای قهرمانانه را دارند. او ما را به پشت صحنه می برد تا مکالمات بیماران، خانواده ها و همکاران را بشنویم، عملیات ها را مشاهده کنیم، شایعات مربوط به عملکرد جراحان را استراق سمع کنیم، و ارزش ها، رفتار و رفتار نادرست جراحان را در محل کار بررسی کنیم.

یکی از مدیران گفت: از جراحی، "شما نمی توانید جراح خوبی داشته باشید که به مفهوم قهرمان اعتقاد نداشته باشد." به دنبال این سرنخ، کاسل خلق و خوی قهرمانانه کسانی را که "معجزات" جراحی انجام می دهند بررسی می کند و متوجه می شود که خواسته ها و فشارهای عمل جراحی مستلزم ویژگی هایی است که در زمینه های دیگر یا در تعاملات شخصی اغلب به عنوان نامطلوب تلقی می شوند. او می‌گوید، «جراحان باید مرز باریکی بین شجاعت و بی‌احتیاطی، اعتماد به نفس و غرور، نگرش مثبت و نگرش جادویی را طی کنند.» این تعادل ظریف و عدم تعادل مکرر از طریق چندین طرح شخصیت به تصویر کشیده شده است. او توجه دلسوزانه و تسلط تکنیکی جراح نمونه را با حالت نمایشی پریما دونا و خودنمایی نرم و اخلاق مشکوک جراح سست مقایسه می کند.

او همچنین ویژگی هایی را که جراحان در یکدیگر تحسین می کنند شناسایی می کند. . آنها بر این باورند که فقط همتایان واقعاً می توانند یکدیگر را ارزیابی کنند، و در حالی که ممکن است پزشکان درمورد همکارانشان در ملاء عام منفی صحبت نکنند، جامعه جراحان فشار قابل توجهی بر اعضای خود اعمال می کنند تا عملکرد شایسته ای داشته باشند.

برخلاف \"doctor-- معجزات مورد انتظار به دنبال درک قدرت کاریزماتیک جراحان، بی ثباتی آن، و قیمت آن برای جراحان و بیماران است.

Expected Miracles explores the world of surgeons from their own perspective—how they perceive themselves, their work, colleagues, and communities. Recognizing that surgery is an art, a craft, a science, and a business, Joan Cassell offers, through poignant, painful, and thrilling descriptions, a vivid portrayal of the culture of surgery.

Cassell has entered a realm where laypersons are usually horizontal, naked, and anesthetized. Using the central metaphor of the surgical "miracle," she illuminates the drama of the operating room, where surgeons and patients alike expect heroic performance. She takes us backstage to overhear conversations about patients, families, and colleagues, observe operations, eavesdrop on gossip about surgeons’ performances, and examine the values, behavior, and misbehavior of surgeons at work.

Said one Chief of Surgery, "You couldn’t have a good surgeon who didn’t believe in the concept of the Hero." Following this lead, Cassell explores the heroic temperament of those who perform surgical "miracles" and finds that the demands and pressures of surgical practice require traits that in other fields, or in personal interactions, are often regarded as undesirable. She observes, "surgeons must tread a fine line between courage and recklessness, confidence and hubris, a positive attitude and a magical one." This delicate balance and frequent imbalance is portrayed through several character sketches. She contrasts the caring attention and technical mastery of The Exemplary Surgeon with the theatrical posturing of The Prima Donna and the slick showiness and questionable morals of The Sleazy Surgeon.

She also identifies the attributes that surgeons admire in each other. They believe that only peers can really evaluate each other, and, while doctors might not speak negatively about colleagues in public, the community of surgeons exerts considerable pressure on its members to perform competently.

Unlike "doctor-bashing" chronicles, Expected Miracles seeks to understand the charismatic authority of surgeons, its instability, and its price-to surgeons and to patients.