دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Titmarsh. Mark
سری:
ISBN (شابک) : 9781350004184, 1350004189
ناشر: Bloomsbury UK;Bloomsbury Academic
سال نشر: 2019
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Expanded painting ontological aesthetics and the essence of colour به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زیباییشناسی هستیشناختی نقاشی و جوهر رنگ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ارتباط نقاشی در طول قرن گذشته بارها با ورود عکاسی، هنر نصب و فناوری های دیجیتال زیر سوال رفته است. اما مارک تیتمارش به جای پذیرش مرگ نقاشی، یک رابط متناقض بین این فرم هنری و نیروهای متضاد آن را دنبال میکند تا عمل جدیدی به نام «نقاشی گسترشیافته» را تعریف کند که اصطلاح بافت تاریخی، ساختار نظری و جایگاه مهمی در عمل معاصر دارد. همانطور که مرزهای رسمی از بین می روند، وجود نقاشی گسترش می یابد تا به نوعی هنر کامل تبدیل شود که همه رسانه های دیگر از جمله مجسمه سازی، ویدئو و اجرا را در بر می گیرد. نقاشی از سه منظر مختلف مورد توجه قرار می گیرد: قوم شناسی، نظریه هنر و هستی شناسی. از دیدگاه قوم شناسی، نقاشی یکی از هر تعداد فعالیتی است که در یک فرهنگ صورت می گیرد. در اصطلاح تئوری هنر، نقاشی به عنوان تولید اشیاء مورد علاقه برای رشته های علوم انسانی شناخته می شود. با این حال، نقاشی به عنوان یک رسانه اغلب هم وضعیت شی و هم وضعیت تصویر خود را به چالش میکشد، «گسترش» و ایجاد آثار ترکیبی بین نقاشی، اشیا، رسانه صفحهنمایش و متن. از نظر هستی شناختی، نقاشی به عنوان ابژه ای از گفتمان زیبایی شناختی درک می شود که به نوبه خود حالت های تاریخی هستی را منعکس می کند. بنابراین، Expanded Painting نوع جدیدی از گفتار را ارائه میکند، گفتمانی پسا زیباییشناختی که با تنش عجیبی بین حضور و غیاب نقاشی هماهنگ است.
The relevance of painting has been questioned many times over the last century, by the arrival of photography, installation art and digital technologies. But rather than accept the death of painting, Mark Titmarsh traces a paradoxical interface between this art form and its opposing forces to define a new practice known as 'expanded painting' giving the term historical context, theoretical structure and an important place in contemporary practice. As the formal boundaries tumble, the being of painting expands to become a kind of total art incorporating all other media including sculpture, video and performance. Painting is considered from three different perspectives: ethnology, art theory and ontology. From an ethnological point of view, painting is one of any number of activities that takes place within a culture. In art theory terms, painting is understood to produce objects of interest for humanities disciplines. Yet painting as a medium often challenges both its object and image status, 'expanding' and creating hybrid works between painting, objects, screen media and text. Ontologically, painting is understood as an object of aesthetic discourse that in turn reflects historical states of being. Thus, Expanded Painting delivers a new kind of saying, a post-aesthetic discourse that is attuned to an uncanny tension between the presence and absence of painting.