Exercises in New Creation from Paul to Kierkegaard

این کتاب دیدگاهی را برای الهیات فلسفی با محوریت عملکردهای مراقبت از خود، شهر و خلقت آشکار می کند. ریشه در بیان حکمت صلیب توسط پولس و در گفتگو با الهیات بوم شناختی، رادیکال و سیاسی دارد. فلسفه قاره ای; و بوم شناسی سیاسی، به چالش بی عدالتی و فاجعه زیست محیطی می پردازد. بخش اول اول قرنتیان را به عنوان تمرینی در خواندن و نوشتن می خواند که روابط و قابلیت ها را شکل می دهد و تغییر می دهد. قسمت دوم این مسیر جایگزین برای الهیات را از طریق دریدا و کی یرکگارد و مسیرهای نادیده گرفته شده در اوریگن، آگوستین و لوتر دنبال می کند. در طول مسیر، خواندن و نوشتن به عنوان تمرین هایی مورد بررسی قرار می گیرد که خود، جوامع و حتی زیستگاه ها را تغییر می دهد. آنها اعمال مخلوقی هستند که می توانند دستورات مسلط مصرف و رقابت برای اهداف عشق و عدالت را رسوا کنند. این یک الهیات فلسفی است که با بوم شناسی سیاسی درگیر است، تمرین هایی که به پرورش خلق جدید کمک می کند.

This book unfolds a vision for philosophical theology centered on the practices of the care of the self, the city, and creation. Rooted in Paul’s articulation of the wisdom of the cross, and in conversation with ecological, radical, and political theologies; continental philosophy; and political ecology, it addresses the challenge of injustice and ecological catastrophe. Part one reads 1 Corinthians as an exercise in reading and writing that shapes and changes relationships and capabilities. Part two follows this alternative path for theology through Derrida and Kierkegaard, and neglected trajectories in Origen, Augustine, and Luther. Along the way, reading and writing are explored as exercises that transform selves, communities, and even habitats. They are creaturely acts that can scandalize the dominant orders of consumption and competition for the ends of love and justice. This is a philosophical theology engaged with political ecology, exercises that help cultivate new creation.