Examination of the Small Intestine by Means of Duodenal Intubation

دانش ما در مورد بیماری های روده کوچک از زمان جنگ جهانی دوم بسیار افزایش یافته است. پیشرفت های صورت گرفته در علوم کمکی، به ویژه بیوشیمی و بافت شناسی، عمدتاً مسئول بوده و منجر به افزایش اهمیت آنها در این زمینه شده است. مایه تاسف است که اگرچه رادیولوژی نیز به درک جدیدی کمک کرده است، اما نتوانسته است با پیشرفت علوم دیگر مطابقت داشته باشد. به‌رغم پیشرفت‌های انجام شده در معاینه عروقی، رادیولوژی کاهش نسبی در اهمیت آن در تشخیص افتراقی بیماری‌های روده کوچک را تجربه کرده است. دلیل اصلی این امر این است که رادیولوژی تنها می تواند سهم بسیار کمی در تمایز بین بسیاری از بیماری ها با سندرم سوء جذب ارائه دهد. در تعدادی از موارد، تشخیص افتراقی رادیولوژیک اصولا امکان پذیر نیست زیرا تنها ناهنجاری های بافتی و بیوشیمیایی غشای مخاطی روده کوچک بدون ناهنجاری های ماکروسکوپی وجود دارد. با این حال بسیاری از بیماری‌های با سوء جذب وجود دارند که بررسی مورفولوژیکی می‌تواند بسیار ارزشمند باشد. این امر برای: 1. بیماری هایی با ناهنجاری های تشریحی فاحش: آناستوموزها، فیستول ها، حلقه های کور. تنگی ها، چسبندگی ها؛ دیورتیکول. 2. بیماری‌هایی با ناهنجاری‌های موضعی معمولاً نسبتاً شدید مخاطی: لوسمی، بیماری هوچکین، لنفوسارکوم. خونریزی داخل دیواری؛ ادم موضعی ناشی از احتقان وریدی (مانند ترومبوز) یا انسداد لنفاوی (درمان با پرتو). 3. بیماری هایی با ناهنجاری های مخاطی عمومی تر: ادم ناشی از: لنفانژکتازی، واکنش های آلرژیک، انتروپاتی از دست دادن پروتئین. آمیلوئیدوز، بیماری ویپل، اسکلرودرمی.

Our knowledge of the diseases of the small intestine has increased greatly since the second world war. The advances made in the auxiliary sciences, in particular biochemistry and histology, are mainly responsible and have led to their increased importance in this field. It is unfortunate that although radiology also contributed new understanding, it has not been able to match the progress of the other sciences. In spite of the advancements made in, for instance, vascular examination, radiology has experienced a relative decrease in its importance to the differential diagnosis of the diseases of the small intestine. The main reason for this is that radiology can only offer an extremely modest contribution to the differentiation between the many diseases with the malabsorption syndrome. In a number of cases, radiological differential diagnosis is in principle not possible because there are only histological and biochemical abnormalities of the mucous membrane of the small intestine without macroscopic abnormalities. There remain however many diseases with malabsorption for which a morphological examination can be highly valuable. This applies for: 1. diseases with gross anatomical abnormalities: anastomoses, fistulae, blind loops; strictures, adhesions; diverticula. 2. diseases with local, usually rather gross mucosal abnormalities: leukemia, Hodgkin's disease, lymphosarcoma; intra-mural bleeding; local edema due to venous congestion (e. g. thrombosis) or lymphatic obstruction (irradiation treatment). 3. diseases with more general mucosal abnormalities: edema due to: lymphangiectasis, allergic reactions, protein-losing enteropathy; amyloidosis, Whipple's disease, scleroderma.