Evil in Modern Thought: An Alternative History of Philosophy

شیطان عقل انسان را تهدید می‌کند، زیرا امید ما را به معنادار بودن دنیا به چالش می‌کشد. برای اروپاییان قرن هجدهم، زلزله لیسبون یک شیطان آشکار بود. امروزه ما شر را به مثابه ظلم انسانی و آشویتس را تجسم افراطی آن می دانیم. سوزان نیمن با بررسی درک ما از شر از تفتیش عقاید تا تروریسم معاصر، کشف می کند که ما در سه قرنی که ما را از روشنگری اولیه جدا می کند، چه کسی شده ایم. در این فرآیند، او تاریخ تفکر مدرن را بازنویسی می‌کند و فلسفه را به پرسش‌هایی اشاره می‌کند که در ابتدا آن را متحرک کرده‌اند.

چه در قالب‌های الهیاتی یا سکولار بیان شود، شرارت مشکلی در مورد فهم جهان ایجاد می‌کند. فلسفه را با پرسش‌های اساسی مواجه می‌کند: آیا در دنیایی که بی‌گناهان در آن رنج می‌برند، می‌توان معنا داشت؟ آیا ایمان به قدرت الهی یا پیشرفت انسانی می تواند از فهرست بندی شر دوام بیاورد؟ آیا شر عمیق است یا پیش پا افتاده؟ نیمان استدلال می کند که این پرسش ها فلسفه مدرن را برانگیخت. فیلسوفان سنتی از لایب نیتس تا هگل به دنبال دفاع از خالق جهانی حاوی شر بودند. به ناچار، تلاش‌های آنها - همراه با تلاش‌های شخصیت‌های ادبی بیشتری مانند پاپ، ولتر، و مارکیز دو ساد - اعتقاد به خیرخواهی، قدرت و ارتباط خداوند را از بین برد تا اینکه نیچه ادعا کرد که او به قتل رسیده است. آنها همچنین تمایز بین شر طبیعی و اخلاقی را که ما اکنون بدیهی می دانیم، ارائه کردند. نیمان پاسخ فلسفه به هولوکاست را به عنوان یک شر اخلاقی نهایی در نظر می‌گیرد و به این نتیجه می‌رسد که دو موضع اساسی در تفکر مدرن جریان دارد. یکی، از روسو تا آرنت، اصرار دارد که اخلاق از ما می خواهد که شر را قابل درک کنیم. دیگری، از ولتر تا آدورنو، اصرار دارد که اخلاق اقتضا می‌کند که این کار را نکنیم.

این کتاب با نگارش زیبا و کاملاً جذاب، تاریخ فلسفه مدرن را به‌عنوان تلاشی برای کنار آمدن با شر بیان می‌کند. این کتاب فلسفه را به هر کسی که به مسائل زندگی و مرگ، خیر و شر، رنج و حس علاقه دارد، دوباره معرفی می کند.

Evil threatens human reason, for it challenges our hope that the world makes sense. For eighteenth-century Europeans, the Lisbon earthquake was manifest evil. Today we view evil as a matter of human cruelty, and Auschwitz as its extreme incarnation. Examining our understanding of evil from the Inquisition to contemporary terrorism, Susan Neiman explores who we have become in the three centuries that separate us from the early Enlightenment. In the process, she rewrites the history of modern thought and points philosophy back to the questions that originally animated it.

Whether expressed in theological or secular terms, evil poses a problem about the world's intelligibility. It confronts philosophy with fundamental questions: Can there be meaning in a world where innocents suffer? Can belief in divine power or human progress survive a cataloging of evil? Is evil profound or banal? Neiman argues that these questions impelled modern philosophy. Traditional philosophers from Leibniz to Hegel sought to defend the Creator of a world containing evil. Inevitably, their efforts--combined with those of more literary figures like Pope, Voltaire, and the Marquis de Sade--eroded belief in God's benevolence, power, and relevance, until Nietzsche claimed He had been murdered. They also yielded the distinction between natural and moral evil that we now take for granted. Neiman turns to consider philosophy's response to the Holocaust as a final moral evil, concluding that two basic stances run through modern thought. One, from Rousseau to Arendt, insists that morality demands we make evil intelligible. The other, from Voltaire to Adorno, insists that morality demands that we don't.

Beautifully written and thoroughly engaging, this book tells the history of modern philosophy as an attempt to come to terms with evil. It reintroduces philosophy to anyone interested in questions of life and death, good and evil, suffering and sense.