Everyone Loves a Good Train Wreck: Why We Can't Look Away

چرا نمی توانیم به دور نگاه کنیم؟

چه بپذیریم چه نپذیریم، شیفته شر هستیم. خیال‌پردازی‌های تاریک، کنجکاوی‌های بیمارگونه، شادن فرود: همانطور که عقل متعارف می‌گوید، اینها علائم جنبه شریر ما هستند و ما به خطر خود تسلیم آنها می‌شویم. اما ما همچنان مجبوریم هر زمان که از یک تصادف وحشتناک در بزرگراه عبور می کنیم، نگاه کنیم، و عطش ما برای سرگرمی های وحشتناک مانند فیلم های ترسناک و رویه های پلیسی کاهش نمی یابد. چه چیزی این عینک ها را تا این حد مقاومت ناپذیر می کند؟

در همه عاشق یک قطار خوب غرق شده هستند، محقق اریک جی. ویلسون به دنبال کشف منبع جذب ما به سوانح سوزاننده است. یافته های زیست شناسان، جامعه شناسان، روان شناسان، مردم شناسان، فیلسوفان، الهی دانان و هنرمندان. ویلسون که استاد ادبیات انگلیسی و دانشجوی ماکابر است، معتقد است که در تاریکی چیزی مغذی وجود دارد. او می نویسد: «سرکوب مرگ، از دست دادن احساس زندگی است». \"نزدیک به مرگ بارورترین انرژی های ما را آشکار می کند.\"

نمونه های او لژیونی هستند و از نظر تنوع شگفت انگیز هستند. ویلسون با استناد به همه چیز از قبرستان فیل ها و در عکاسی سوزان سونتاگ گرفته تا رسوایی جنسی تایگر وودز و مگنولیاهای فولادی، حقایق دلچسبی را در هر کجا که با مرگ روبرو می شود، می یابد. در Everyone Loves a Good Train Wreck، منحرف هرگز از متعالی دور نیست. نتیجه یک دفاع قدرتمند و لذت بخش از معنای انسان بودن است - برای بهتر و بد.

Why can't we look away?

Whether we admit it or not, we're fascinated by evil. Dark fantasies, morbid curiosities, Schadenfreude: As conventional wisdom has it, these are the symptoms of our wicked side, and we succumb to them at our own peril. But we're still compelled to look whenever we pass a grisly accident on the highway, and there's no slaking our thirst for gory entertainments like horror movies and police procedurals. What makes these spectacles so irresistible?

In Everyone Loves a Good Train Wreck, the scholar Eric G. Wilson sets out to discover the source of our attraction to the caustic, drawing on the findings of biologists, sociologists, psychologists, anthropologists, philosophers, theologians, and artists. A professor of English literature and a lifelong student of the macabre, Wilson believes there's something nourishing in darkness. "To repress death is to lose the feeling of life," he writes. "A closeness to death discloses our most fertile energies."

His examples are legion, and startling in their diversity. Citing everything from elephant graveyards and Susan Sontag's On Photography to the Tiger Woods sex scandal and Steel Magnolias, Wilson finds heartening truths wherever he confronts death. In Everyone Loves a Good Train Wreck, the perverse is never far from the sublime. The result is a powerful and delightfully provocative defense of what it means to be human--for better and for worse.