Europäisches Wirtschaftsrecht und Europäische Integration: 363. Sitzung am 17. Februar 1993 in Düsseldorf

ما در تاریخ بسیار مهمی برای ما، برای فرزندانمان ایستاده ایم: در 1 ژانویه 1993، بازار واحد اروپا آغاز شد. این شامل "منطقه ای بدون مرزهای داخلی است که در آن جابجایی آزاد کالاها، افراد، خدمات و سرمایه مطابق با مفاد این قرارداد تضمین شده است." (ماده 8 الف بند 2 EWGV) با این وجود، یکپارچگی اروپایی مورد انتقاد قرار می گیرد. از زمان پیمان ماستریخت در مورد اتحادیه اروپا و اتحادیه پولی اروپا، تردیدها در مورد آینده اروپا افزایش یافته است. این فقط به ثبات پول مربوط نمی شود، بلکه به این واقعیت نیز مربوط می شود که جامعه اروپا رابطه درستی با شهروندان خود ندارد، در حال انباشته شدن بیش از حد قدرت است، رابطه آن با کشورهای و مناطق اروپایی در حال دور شدن از اصل است. از تابعیت دادگاه قانون اساسی فدرال به زودی در این مورد تصمیم خواهد گرفت. من نمی‌خواهم با این سؤالات بزرگ سیاست اروپا برخورد کنم. وکیل بیشتر و بیشتر متوجه می شود که مسئولیت مسائل نسبتاً کوچک بر عهده اوست و جریان های سیاسی از نفوذ او دوری می کنند. زندگی در آنها بدون وکیل نظم ایجاد می کند. اما حوزه کار \"کوچک\" او آنقدر بزرگ است که باید جدی گرفته شود. خواهیم دید که تکنیک حقوقی دستی و هنری نیز ادغام اروپا را به جلو می برد. عوام از گهواره تا گور قانون را در اثر جامع آن به سختی تجربه می کند.

Wir stehen an einem Datum von größter Bedeutung für uns, für unsere Kinder: Am 1. Januar 1993 begann der Europäische Binnenmarkt. Er umfaßt "einen Raum ohne Binnengrenzen, in dem der freie Verkehr von Waren, Per­ sonen, Dienstleistungen und Kapital gemäß den Bestimmungen dieses Ver­ trages gewährleistet ist. " (Art. 8 a Abs. 2 EWGV) Dennoch wird die Europäische Integration kritisiert. Seit dem Vertrag von Maastricht über die Europäische Union und die Europäische Währungsunion wachsen Zweifel an einer europäischen Zukunft. Es geht nicht nur um die Sta­ bilität der Währung, sondern darum, daß der Europäischen Gemeinschaft das rechte Verhältnis zum Bürger fehle, daß ihr zuviel Macht zuwachse, daß ihre Be­ ziehung zu den europäischen Staaten und Regionen dem Subsidiaritätsprinzip ent­ gleite. Dazu wird demnächst das Bundesverfassungsgericht entscheiden. I Mit diesen großen Fragen der europäischen Politik möchte ich mich nicht befas­ sen. Der Jurist lernt je länger je mehr, daß er für die eher kleinen Angelegenheiten zuständig ist und sich die politischen Ströme seinem Einfluß entziehen; in ihnen schafft sich das Leben eine Ordnung ohne den Juristen. Aber sein "kleines" Arbeitsfeld ist doch wiederum so groß, daß es ernst zu nehmen ist. Wir werden sehen, daß auch die handwerklich-künstlerische juristische Technik die europäi­ sche Integration vorantreibt. Der Laie erlebt das Recht in der umfassenden Wirkung von der Wiege bis zur Bahre kaum.