Europäische Sozialpolitik: Institutionalisierung, Leitideen und Organisationsprinzipien

علیرغم تاکید بر استقلال ملی، سطح اروپا در شکل دادن به سیاست اجتماعی اهمیت فزاینده ای پیدا می کند. آزادی عمل دولت ها به تدریج محدود می شود و به نظر می رسد قدرت اتحادیه اروپا در حال افزایش است. آیا این توسعه منجر به یک «دولت فوق رفاه» متمرکز می‌شود یا سیاست اجتماعی دولت‌های ملی صرفاً به شیوه‌ای هماهنگ به هم نزدیک‌تر می‌شود؟ کشورهای عضو چه تعداد صلاحیت را حفظ خواهند کرد؟ انتقال اجتماعی-سیاسی صلاحیت به سطح اروپایی بر اساس کدام الگوها انجام می شود؟

توبیاس وهلپال این پرسش ها را هم از نظر تاریخی و هم از نظر نهادی بررسی می کند. بر اساس گونه‌شناسی شیوه‌های حکومت در سطح اروپا، روندهای توسعه بلندمدت سیاست اجتماعی اروپا و طراحی نهادی آنها به طور تجربی بازسازی می‌شوند. دغدغه اصلی پر کردن یک چارچوب تاریخی گسترده بر مبنای بنیادی نهادی-نظری و دستیابی به عمق محتوای مناسب است. تحلیل دقیق منابع اولیه نشان می‌دهد که خطوط توسعه متفاوتی در نهادینه‌سازی سیاست اجتماعی اروپا وجود دارد و نمی‌توان تمایلی همه جانبه به سمت استقرار یک رژیم متمرکز اروپایی در این حوزه را فرض کرد.

Trotz der Betonung der nationalstaatlichen Autonomie gewinnt bei der Gestaltung der Sozialpolitik die europäische Ebene immer mehr an Bedeutung. Sukzessive werden die Spielräume der Regierungen eingeschränkt, und die Macht der EU scheint zu wachsen. Führt diese Entwicklung zu einem zentralistischen „Super-Wohlfahrtsstaat“ oder wird lediglich die Sozialpolitik der Nationalstaaten koordinierend angenähert? Wie viele Kompetenzen behalten die Mitgliedstaaten? Nach welchen Mustern verläuft der sozialpolitische Kompetenztransfer auf die europäische Ebene?

Tobias Vahlpahl untersucht diese Fragen sowohl historisch als auch institutionenanalytisch. Ausgehend von einer Typologie der Regierungsmodi auf europäischer Ebene werden die langfristigen Entwicklungstrends der europäischen Sozialpolitik und ihrer institutionellen Ausgestaltung empirisch rekonstruiert. Zentrales Anliegen ist es, auf einer fundierten institutionentheoretischen Basis sowohl einen historisch breiten Rahmen auszufüllen als auch eine angemessene inhaltliche Tiefe zu erzielen. Die ausführliche Analyse von Primärquellen zeigt, dass es differenzierte Entwicklungslinien der Institutionalisierung europäischer Sozialpolitik gibt und von einer umfassenden Tendenz zur Etablierung eines zentralisierten europäischen Regimes in diesem Bereich nicht auszugehen ist.