Ettore Majorana: Notes on Theoretical Physics

پیش‌درآمد تاریخی شهرت اتوره مایورانا کاملاً مبتنی بر شواهدی مانند موارد زیر است، از قلم خاطره‌انگیز جوزپه کوکونی. به درخواست ادواردو آمالدی، او از سرن (18 ژوئیه 1965) نوشت: «در ژانویه 1938، پس از فارغ التحصیلی، اساساً از طرف شما دعوت شدم تا به مؤسسه فیزیک در دانشگاه رم بیایم. به مدت شش ماه به عنوان دستیار تدریس، و هنگامی که آنجا بودم، این شانس را خواهم داشت که به فرمی، برناردینی (که چند ماه قبل در کامرینو یک صندلی داده شده بود) و آگنو (او نیز که تازه فارغ التحصیل شده بود) بپیوندم. در تحقیق در مورد محصولات تجزیه /-L \"مزون\" (در آن زمان مزوترون یا یوکان نامیده می شد) که توسط پرتوهای کیهانی تولید می شد [ . . . ] \"در واقع زمانی بود که من با فرمی در آزمایشگاه کوچک در طبقه دوم، جذب کار ما، با فرمی که با یک قطعه از اتاقک ویلسون (که به آشکار کردن مزون ها در انتهای محدوده آنها کمک می کند) روی یک ماشین تراش کار می کند و من در حال ساخت یک ژالوپی برای روشنایی اتاق هستم. با استفاده از فلاش تولید شده در اثر انفجار یک نوار آلومینیومی اتصال کوتاه روی باتری، که Ett سنگ معدن مایورانا در جستجوی فرمی آمد. من را به او معرفی کردند و چند کلمه با هم رد و بدل شدیم. یک چهره تیره و همین بود.

HISTORICAL PRELUDE Ettore Majorana's fame solidly rests on testimonies like the following, from the evocative pen of Giuseppe Cocconi. At the request of Edoardo Amaldi, he wrote from CERN (July 18, 1965): "In January 1938, after having just graduated, I was invited, essen­ tially by you, to come to the Institute of Physics at the University in Rome for six months as a teaching assistant, and once I was there I would have the good fortune of joining Fermi, Bernardini (who had been given a chair at Camerino a few months earlier) and Ageno (he, too, a new graduate), in the research of the products of disintegration of /-L "mesons" (at that time called mesotrons or yukons), which are produced by cosmic rays [ . . . ] "It was actually while I was staying with Fermi in the small laboratory on the second floor, absorbed in our work, with Fermi working with a piece of Wilson's chamber (which would help to reveal mesons at the end of their range) on a lathe and me constructing a jalopy for the illumination of the chamber, using the flash produced by the explosion of an aluminum ribbon short circuited on a battery, that Ettore Majorana came in search of Fermi. I was introduced to him and we exchanged few words. A dark face. And that was it.